Magdalena: Nowenna Pompejańska po poronieniu

Już od jakiegoś czasu nosiłam się z zamiarem napisania świadectwa, chociaż moja prośba jeszcze nie została wysłuchana. Dokładnie 11 tygodni temu straciliśmy z mężem pierwszą długo wyczekiwaną i upragnioną ciążę.

Było bardzo ciężko, ale od razu zaufaliśmy Panu Bogu i oddając mu nasza Natalkę, uznaliśmy Jego wolę i cel, który Mu przyświecał. Tydzień po wyjściu ze szpitala zaczęłam odmawiać swoją pierwszą Nowennę Pompejańską o zdrową następną ciążę. Nie podejmowaliśmy jeszcze prób, ale muszę przyznać, że już teraz noszę w sobie głęboki spokój i ufność, że Matka Boża uprosi nam dar rodzicielstwa. Podczas odmawiania pierwszej Nowenny miałam chwile zwątpienia, rozproszenia, nawet myśli by ją przerwać, ale nie poddałam się. Cały proces przechodzenia przez formalności związane z badaniami genetycznymi, ustaleniem płci, zarejestrowaniem dzieciątka w USC, wreszcie pogrzeb-wydawało się to momentami ponad siły, i chociaż Nowenna była w innej intencji, czułam nieustannie opiekę Matki Bożej i wiem, że nagłe pozytywne zwroty akcji także zawdzięczam Jej wstawiennictwu. Mogę śmiało stwierdzić, że przed doświadczenie utraty ciąży i odmawianej modlitwy umocniłam się w wierze. Nie pytaliśmy Boga „dlaczego?” i wierzymy, że nasza córeczka będzie za nami orędować u Najwyższego. Obecnie odmawiam drugą Nowennę Pompejańską w swoim życiu-za osobę, dzięki której dowiedziałam się o jej istnieniu i mam już w planach kolejne intencje. Czuję ogromną potrzebę modlitwy za innych, a bez Nowenny Pompejańskiej nie wyobrażam sobie już dnia i namawiam innych do przezwyciężenia błędnego myślenia, że jest to bardzo czasochłonna i wymagająca modlitwa.

Wszystkim wątpiącym i martwiącym się, że ich prośba się jeszcze nie spełniła mogę doradzić by tylko mieli odwagę zaufać Opatrzności i Matce Bożej, być może ich pragnienia nie spełnią się od razu, ale na pewno w międzyczasie zostaną przez Boga umocnieni w inny sposób (jestem tego przykładem). Pozostańcie z Panem Bogiem.