Joanna: uzdrowienie rodziny

Jesteśmy małżeństwem ponad 4 lata. Mąż lubił się zrelaksować poprzez wypicie alkoholu, jednak kiedyś było to zazwyczaj piwo. Później piwo z wódką, a w razie potrzeby każdy inny alkohol… W ubiegłym roku dopadł nas kryzys. Wcześniej mieliśmy sytuacje, że mąż urządzał awantury o nic. Nie pomagał płacz dziecka, moje pakowanie się, interwencje teściów. Jesienią ubiegłego roku postanowiłam, że skorzystamy z pomocy i odbyliśmy kilka spotkań w ramach terapii z naszym zaprzyjaźnionym kapłanem. Nie zmieniło się zbyt wiele. A za kilka dni było jak wcześniej. Picie, kłótnie, awantury… Byłam w ciąży z drugim dzieckiem, bardzo źle się czułam, więc nie chodziłam do pracy. Odmówiłam dwie nowenny pompejańskie, modliłam się modlitwą za małżeństwa, rodziny oraz za wstawiennictwem św. Charbela.

Mimo złego samopoczucia uczęszczałam na nowenny z 3 letnim synkiem. Jak zwykle uczęszczałam na msze we wszystkie niedziele i święta. Mąż nie zawsze, nawet w niedzielę. W międzyczasie mąż wszedł w konflikt z moimi rodzicami. Nadal ich nie odwiedza i się nie odzywa nawet jeśli zjawią się u nas w domu. Rodzice dali mojemu mężowi to czego nie miał w domu rodzinnym, uczucia. Nie potrafię zrozumieć jego postępowania. Wiele okropnych rzeczy słyszałam z ust męża na temat swój i swoich rodziców. Ciągle pytano mnie gdzie jest mąż podczas imprez rodzinnych. Również synek nie rozumiał o co chodzi. W tej chwili żyjemy z tym w miarę normalnie. Choć to nie jest łatwe kiedy nie dogadują się najbliższe osoby i trzeba dzielić się pomiędzy nich zamiast żyć razem i się wspierać. Mieliśmy na tym tle ciągłe konflikty. Picie mojego męża pogłębiało się, awantury również. Wychodził z domu, rozbijał dziecku skarbonkę, tracił ostatnie pieniądze, a ja nie miałam dla dziecka na kapcie, na lekarza również brakowało. Jeździł pod wpływem alkoholu jeśli potrzebował napić się więcej. Nie pomagał. Tydzień przed porodem robiłam malowanie korytarza, żeby było czysto na powrót dziecka ze szpitala. Takich sytuacji można by mnożyć. Chciałam odejść, ale zostawałam ze względu na dzieci. Posypało się moje zdrowie na tle nerwowym. Również mąż miał w tym czasie problemy w pracy. Problemy między nami, ciągłe problemy zdrowotne. wszystko to doprowadziło do udaru. Na szczęście nie był to groźny udar. Ale uszkodzenie mózgu pozostało. Próbował przestać pić, ale się nie udawało. Wracał po kilku dniach do piwa, a potem już szło dalej. Bardzo słabo brał udział w życiu rodzinnym. Lekarz, spotkania rodzinne, rozrywka z dzieckiem, msze – niemal zawsze byłam tylko z dzieckiem, a od kwietnia już sama z dwójką dzieci. Dostałam wskazówkę od zaprzyjaźnionego księdza, aby modlić się do św. Rity. Jednak nie umiałam się modlić za wstawiennictwem Rity. Jakoś nie pasowała mi ta modlitwa. Sama odkryłam św. Józefa i zaczęłam się modlić za męża, aby św. Józef był jego opiekunem i przykładem. W tym czasie obraz św. Józefa nawiedził podczas peregrynacji bazylikę do której uczęszczam na mszę. Modliłam się gorąco. Później zaczęłam się modlić również do św. Rity poprzez nowennę. W Zaduszki modliłam się do Maryi oraz do świętych, których zawsze prosiłam o pomoc. W listopadzie kiedy poszłam do pracy mąż bardzo dobrze zajmował się domem i dziećmi. Nigdy nie miał wypite po moim powrocie, był bardzo wyrozumiały dla mnie, dla pracy i długich godzin kiedy mnie nie było. Oddał dziecku wszystkie pieniądze, które zabrał ze skarbonki na picie. Nadal jestem podszyta lękiem, że znów się nie uda. Że wróci do picia i znów będzie źle. Takich ciężkich przeżyć nie da się nagle pozbyć. Jednak jest inaczej. W domu zapanował pokój, a mąż już nie mówi, że nie było problemu,przyznał się publicznie przy gościach, że był problem, że pił i się awanturował. Kocham swojego męża i cieszę się, że przetrwałam tę próbę. Jesteśmy rodziną, więc warto. Trzeba ją chronić i walczyć. Czuję się przez to silniejsza. Nigdy nie wiedziałam, że umiałabym przetrwać tak długotrwały i głęboki kryzys. Ale z pomocą Najświętszej Matki, przy wsparciu Ducha Świętego i naszych świętych wszystko jest możliwe.

Bóg zapłać. Nadal nie mogę uwierzyć w łaski jakie otrzymałam :)))