Co trzeba zobaczyć będąc w Pompejach?

Skoro już Jedziemy do Pompejów, a więc spędzimy tam więcej niż kilkanaście minut,  jakie zwykle rezerwują nam biura „pielgrzymkowe” w ramach przerwy między odwiedzaniem pompejańskich ruin a odjazdem, odwiedźmy kilka ciekawych miejsc w tym miasteczku.

Oczywiście, najważniejszym dla nas miejscem jest Bazylika różańcowa, do której prowadzi od strony ruin via Roma. Jeśli jesteśmy w Pompejach przejazdem, pamiętajmy jednak, że w godzinach sjesty (13-16)  bywa ona zamknięta!

Kiedy już pomodlimy się przed wizerunkiem Królowej Różańca, rozejrzyjmy się nieco po kościele. Jest w niej wiele ciekawych ołtarzy, obrazów, malowidła ścienne przedstawiające jego historię. Popatrzmy na tablice: sporo jest informacji o darczyńcach, a za głównym ołtarzem znajduje się marmurowy kamień z wyrytą informacja o powstaniu kościoła. O nim wspomina  Bartolo Longo w „Cudach i łaskach Królowej Różańca Świętego w Pompejach”. Przy tej okazji gorąco polecam te zapiski Bartola przed zwiedzaniem Pompejów, bez nich trudno będzie nam zrozumieć historię tego miejsca. Druga książka nierozerwalnie związana z Pompejami, to biografia bł. Bartola, jaką zdarzyło mi się napisać w tym roku. Przedstawia te epizody, o których Bartolo „zapomniał”  z powodu swojej skromności.  Fragmenty książek umieszczam co jakiś czas na naszym blogu w osobnym dziale. Parę historycznych zdjęć jest tutaj.

Warto wiedzieć, że w niektórych dniach roku (np. przed świętem bł. Bartola 5 IX oraz Królowej Różańca w pierwszą niedzielę października) przed głównym ołtarzem jest wystawiona szklana trumna – relikwiarz Bartola. 5 października po wieczornej Mszy świętej odbywa się uroczysta procesja (oczywiście z fajerwerkami). Zobacz też: relacja z procesji.

Jeśli wyjdziemy z kościoła bocznym wejściem, znajdziemy się w dużym holu, na którego ścianach wiszą setki podziękowań za otrzymane łaski w formie obrazków. Piękna tradycja przykuwa nasza uwagę na długie godziny. Więcej – tutaj.

W przejściu do holu znajduje się pamiątkowa tablica informująca o profesorze-architekcie świątyni, którym był prof. Antonio Cua, który pracował nie biorąc ani grosza, tzn. lira :). Więcej o tej postaci jest w tej książce. Zaraz obok zejście do krypty, gdzie są pochowane osoby związane z sanktuarium w Pompejach, w tym Marianna de Fusco – żona bł. Bartola.

Hol prowadzi nas do dwóch miejsc. Pierwszym jest niewielkie muzeum przy kościele (schodki na dół). Obok wielu pamiątek i naczyń liturgicznych, zobaczymy tez wolnomularskie insygnia pozostawione przez nawróconych masonów.

Drugim ważnym miejscem jest kaplica bł. Bartola, w której jego relikwie znajdują się na co dzień.

To, że Pompeje pamiętają o swoim dobroczyńcy, widać na każdym kroku. W miasteczku znajduje się ok. 6 pomników i popiersi bł. Bartola.

Jest też muzeum, o którym mało kto wie, które mieści się w jego dawnym domu. Dojdziemy do niego via San Bartolomeo, ulicą, która wychodzi z placu przed bazyliką (równoległa do via Roma), prowadzi obok szkoły w kierunku szpitala. I tu trzeba uważać na godziny otwarcia – z tego, co zauważyłem, muzeum jest czynne (jak już!) tylko do godziny 12!

Warto się pospieszyć, są w nim bowiem ciekawe pamiątki po Błogosławionym: powóz, pokój biurowy, sypialnia, skrzynia, w której zbierano datki, szkice i odlewy z okresu budowy kościoła, szczątki pierwsze trumny Bartola oraz liczne pamiątki ze szkoły  typograficznej oraz osobistych sprzętów z epoki. Jest nawet fragment wozu, na którym cudowny obraz przyjechał do Pompejów! Po muzeum oprowadza niezwykle sympatyczny Vincenzo. Zob. też relację z muzeum.

 

Drugi dom związany z bł. Bartolem to pałacyk de Fusców, który mieści się dokładnie naprzeciwko bazyliki. Należał on do żony Bartola, Marianny, z którą mieszkał po ślubie – jak wiadomo – w białym związku.

Do tego pałacyku przylega via Sacra, pierwsza pompejańska droga, o której często wspomina bł. Bartolo w zapiskach. Łączy ona główny dworzec z bazyliką. Przy niej, na rogu z placem, znajduje się centrum informacji turystycznej. Idąc dalej zobaczymy po lewej stronie piękny portal prowadzący do dziedzińca pompejańskiej szkoły zbudowanej przez Bartola.

I na koniec można wjechać sobie na wieże przykościelną, z której roztacza się wspaniały widok na miasteczko, Wezuwiusza i pompejańskie ruiny. Wjazd kosztuje 2 euro, a bilety kupimy w kasie sanktuarium.

Osoby, które lubią wędrować, niech idą na Via Arpaia – miejsce, gdzie bł. Bartolo złożył Maryi obietnicę, że nie opuści Doliny Pompejańskiej, zanim nie rozszerzy w niej różańca. Na końcu Via Arpaia stoi pamiątkowy monument!

To chyba tyle ze pobłogosławionych miejsc w Pompejach. W następnym odcinku napiszę, co warto zobaczyć w okolicach Pompejów