Marysia: Zwątpienie

O nowennie pompejańskiej pierwszy raz usłyszałam w poprzednim roku w czasie słuchania kazań jednego z księży na YouTube, ale nie zgłębiłam tematu. Dopiero jakoś na początku tego roku, gdy w Internecie zupełnym przypadkiem trafiłam na świadectwo nowenny pompejańskiej, znając już nazwę Nowenny zaciekawiłam się i poczułam potrzebę przeczytania kilku świadectw, bardzo pomogły mi w decyzji o rozpoczęciu nowenny, modliłam się w intencji męża.

1 część nowenny przeszła bardzo łatwo, chyba największe zwątpienia, trudności, niemoc upadki były przy odmawianiu 2 części Nowenny. Po skończeniu Nowenny poczułam, że zostałam wysłuchana, ciężko mi nawet wytłumaczyć ten wewnętrzny spokój. Z biegiem czasu jednak, gdy mój przyszły mąż jednak się nie pojawił, poczułam, że może jednak nowenna nie podziałała, przyznaję, że poczułam zwątpienie.

W międzyczasie trafiłam przypadkiem na kazanie, w którym ksiądz mówił, że trzeba znaleźć we wszystkich, co nas spotyka, Boży plan. Poczułam w sercu, że na pewno zostałam wysłuchana, ale widocznie jeszcze muszę popracować nad sobą i wzrosnąć w wierze, by móc w pełni rozwinięta duchowo wejść w związek małżeński. Jakiś czas później nagle pewnego wieczoru poczułam niewyobrażalnie silne uczucie, że muszę zacząć odmawiać Nowennę w intencji mojego Syna (jestem samotną matką nastolatka) rozpoczęłam odmawiać od razu, jutro kończę część pierwszą Nowenny i poczułam, że muszę dać już dziś świadectwo.

Maryja w moim życiu odgrywa bardzo dużą rolę, czuję, że prowadzi mnie i moją rodzinę za rękę, jestem wdzięczna za wszelkie łaski i błogosławieństwa, które dla nas wyprasza. Wiem, że jeszcze dużo upadków przede mną, ale wiem też, że zawsze mogę liczyć na pomoc Maryji i że dzięki Jej wstawiennictwu mogę liczyć na łaski, które dadzą mi siłę, by po każdym upadku szybko wstać, siłę by walczyć duchowo o siebie i swoją rodzinę, siłę by ufnie i wytrwale iść drogą, którą Pan Bóg mi wybrał. Chwała Panu, Ave Maryja.