Anna: Moje podwójne szczęście

Moja historia zaczyna się od tragedii rodzinnej. Otóż w roku 2021 byłam w ciąży, spodziewałam się synka. Jeszcze wtedy nie miałam pojęcia co się wydarzy. Chodziłam do wróżek i cyganek, aby zapewnić się, że urodzę zdrowego i ślicznego synka. Jednak Pan Bóg chciał inaczej. W grudniu miałam wizytę u ginekologa, byłam w 36 tyg ciąży. Już przed wizytą miałam wrażenie, że z moim synkiem coś jest nie tak. Podczas wizyty okazało się, że syn jest martwy. Dostałam skierowanie do szpitala, aby urodzić mojego martwego syna. Były to dla mnie dwa dni najgorsze w życiu, to co przeszłam nie da się opisać słowami. W szpitalu zaczęłam się dużo modlić o siłę. Urodziłam synka 23 grudnia 2021 roku, to były święta rozpaczy. Po takim bólu sama nie wiem skąd dokładnie dowiedziałam się o nowennie pompejańskiej. Moja wiara odrodziła się w bólu jaki przeszłam z mężem. Mąż w tym czasie był bardzo zagniewany, nosił w sobie dużo gniewu. Zaczęłam odmawiać nowennę, ale w połowie pierwszej części zawsze coś mi przeszkadzało, miałam poczucie, że źle odmawiam. Nie poddawałam się pomimo tego, że coś mi nie wychodziło. Nowennę odmawiałam w intencji zajścia w ciąże ponownie. Mąż na mnie patrzył jak na wariatkę. Były to ciężkie dni. Po pewnym czasie mąż wyjechał do pracy do Niemiec, zostałam sama. W czerwcu byłam już w końcówce odmawiania nowenny o potomstwo i akurat wypadała mi wizyta u ginekologa. Pani ginekolog powiedziała, że jestem w ciąży, ale to bliźniaczej. Popłakałam się ze szczęścia. Mąż się przełamał i sam odmawia nowennę. Ja się modlę różańcem o zdrowie moich bliźniąt. Czasami w życiu doznajemy tragedii, ale tylko po to aby się z nich odrodzić i być innym człowiekiem. Ja nie chodzę do wróżek, a mąż już pogodził się ze stratą. Moja nowenna o potomstwo została wysłuchana i to z premią. Trzeba być cierpliwym i ufać Bogu i Matce Boskiej, bo tylko ONI TAK NAPRAWDĘ WIEDZĄ CO JEST DLA NAS W ŻYCIU NAJWAŻNIEJSZE. Dziękuję kochana mateczko za taką łaskę jaką otrzymaliśmy.:)))))