Iwona: upragniona ciąża

Postaram się przedstawić swoją historię w miarę zwięźle. W zeszłym roku w lutym kiedy z narzeczonym wyznaczyliśmy termin ślubu postanowiliśmy, że nie będziemy czekać do ślubu z próbami poczęcia dziecka. Poszłam kontrolnie do ginekologa, okazało się, że na jednym z jajników widać dużą torbiel. Zostałam zakwalifikowana do zabiegu i kwietniu przeszłam operację.

W maju odebrałam wynik histopatologiczny, który nie pozostawiał złudzeń – endometrioza. Z każdym dniem załamywałam się coraz bardziej czytając informację o tym, jak ciężko zajść w ciążę z tą chorobą. Pod koniec lipca nie wiem zupełnie jak zaczęłam odmawiać Nowennę Pompejańską. W międzyczasie z narzeczonym przeszliśmy nauki przedmałżeńskie, postanowiliśmy zachować czystość do dnia ślubu, ja wreszcie wyspowiadałam się i przystąpiłam do komunii. W październiku był nasz ślub, myślałam, że ciąża to już formalność. Tak nie było. Wpadłam w czarną rozpacz, że Bóg mnie porzucił. 1 rozpoczętą Nowennę przerwałam przed samym końcem, 2 udało mi się skończyć w intencji zostania rodzicami, 3 w intencji zajścia w ciążę również nie dokończyłam. W styczniu Mąż namówił mnie bym poszła na terapię, która zaczęła przynosić rezultaty. Pewnego marcowego dnia będąc w pracy napisałam do znajomego kleryka o swoim zmartwieniu. Powiedział, że ma przynaglenie, bym odmówiła Nowennę do Serca Pana Jezusa, tak też zrobiłam. Rozpoczęłam też odmawiać Tajemnicę Szczęścia. 3 dnia odmawiając litanię zobaczyłam jak Pan Jezus daje mi niemowlę i odchodzi, wiedziałam, że nie muszę się już martwić ale posmutniałam kiedy odszedł. Wtedy powiedziałam mu, że tak jak on ułoży mi życie, tak będzie dobrze tylko żeby nie odchodził. Po niecałych dwóch tygodniach test ciążowy pokazał dwie kreski! W dodatku w międzyczasie dostałam wymarzoną pracę. To oczekiwanie było dla mnie drogą do spotkania z Panem Jezusem, za co mu dziękuję. On zawsze układa nasze drogi w odpowiedni sposób.