Katarzyna: Powikłania po koronawirusie

Chciałabym złożyć długo obiecane świadectwo. Mój mąż i ja zachorowalismy na Covid w październiku ubiegłego roku. Ja przeszłam łagodnie ale mój mąż gorzej. Na szczęście obyło się bez hospitalizacji. Mężowi długo nie wracał węch i smak. Wrócił po pół roku od zakończenia choroby. W tym czasie zaczol mieć „mgle covidowa” w którą nikt nie wierzy. Jako młody chłopak bo ma 27 lat zaczął mieć zaniki pamięci i problem z koncentracją. Miał objawy bardzo niepokojące neurologicznie. Zaczęły Mu wypadac rzeczy z rąk. Zaczol podupadac psychicznie z tego powodu ponieważ nie mógł sobie z tym poradzić. Już wtedy wiedziałam że muszę zwrócić się o pomoc do naszej kochanej Matki. To nie pierwsza Nowenna Pompejańska w moim życiu dlatego też wiem że tu jest jedyną pomoc. Modliłam się gorliwie, a w międzyczasie mąż chodził od lekarza do lekarza. Błagałam Matkę aby nic złego Mu nie wyszło i by wrócił do zdrowia. Wyprosilam potrzebne łaski dla Niego i na szczęście po za drobnymi zmianami w mózgu w badaniu RM nic poważnego nie wyszło i powoli zaczol wracać do zdrowia. Dziś już jest prawie tak jak przed choroba. Czasem ma problem by sobie coś przypomnieć ale to już bardzo rzadko się zdarza. Ufajcie kochani bo w różańcu jest ogromna moc. Kiedyś w trakcie modlitwy NP przez głowę przeszła mi myśl tak jakby Matka mi powiedziała” mów różaniec, a będziesz bezpieczna”. Wczoraj kolejny raz zostałam uratowana od nagłej śmierci. Miałam wypadek samochodowy w którym byłam pasażerem i centymetry brakly abym dostała w swoje drzwi i bym zginęła. Dostaliśmy w tylne drzwi od strony pasażera i skończyło się na drobnych obrażeniach na szczęście nie bardzo poważnych. Wiem że to zasługa Matki i Jej Syna Jezusa oraz Św. Brygidy. Dziękuję za życie i za zdrowie Mojego ukochanego. Szczęść Boże.