Wiktoria: Miłość pod samym domem

Witam wszystkich! Chciałabym podzielić się moją historią związaną z nowenną pompejaśką. Również chciałabym zachęcić młode osoby i dać im nadzieję że mimo młodego wieku to warto ją odmawiać i da się!! Mam 18 lat i za sobą wiele miłosnych porażek. Nigdy nie miałam do tego szczęścia. Poznałam mnóstwo wspaniałych osób ale zawsze była jakaś przeszkoda.Relacje się urywały po 2 tygodniach lub kilku miesiącach. Podczas pandemii wpadłam na pomysł żeby zacząć pompejankę. W kościele to ledwo wytrzymałam na jednym różańcu, a co mówić o 3 dziennie. Na początku wychodziło mi bardzo dobrze i codziennie był czas na wszystko. Jednak na końcu miałam wątpliwości czy to jest dobry czas żeby modlić się w tym wieku o miłość. Podczas trwania tej nowenny na swojej drodze nie spotkałam nikogo nowego a wręcz przeciwnie. Wracały do mnie stare znajomości. Myślałam że to może być jakaś próba. Po wielu źle zbudowanych relacjach stwierdziłam że w mojej okolicy nie ma już żadnego dobrego chłopaka. Obecnie jestem w klasie maturalnej i stwierdziłam na koniec nowenny że w sumie to jeszcze nie jest odpowiedni czas. Jednak Bóg lubi robić niespodzianki. A więc uwaga! Historia zaczyna się tutaj. Pewnego dnia zamówiłam sobie jedzenie w pobliskiej pizzeri. Lokal w środku był zamknięty więc musiałam zamówić jedzenie do domu. Słyszę dzwonek i nagle moim oczom ukazuje się mój ideał. Chłopak o jakim marzyłam od zawsze. Nie uważam się za piękność i twierdziłam że nie mam nawet szans. Również sądziłam że żeby kogoś poznać to trzeba często wychodzić z domu. A tutaj było zupełnie inaczej. Myślałam o tym chłopaku i dalej mówiłam pompejanke. Nadszedł jej koniec i wtedy myślałam że nie ma opcji żeby odrazu spełniła się moja prośba. Myliłam się. Kilka dni później znowu przyjechał do mnie z zamówieniem ten sam chłopak. Wieczorem wydarzył się cud i do mnie napisał oraz zaproponował spacer. Moje szczęście wtedy było nie do opisania. Zaczęliśmy się spotykać i okazuje się że mamy wspólny język i ma cudowny charakter a do tego jest wierzący i praktykujący. Napisałam kilka miesięcy temu list do świętego Józefa. Spełnił się i spotkałam na swojej drodze człowieka o którego prosiłam. Bardzo dobrze się dogadujemy, mieszkamy niedaleko siebie. Jesteśmy szczęśliwi. Widać że to wszystko wydarzyło się za sprawą łaski Bożej. Mimo że nie znam przyszłości to wiem że ten człowiek nie pojawiał się na mojej drodze przez przypadek.