Anonimka: Prośba o kontakt

W zeszłym roku poznałam przez internet chłopaka, z którym świetnie się dogadywałam, potrafiliśmy pisać nieraz prawie do rana, z czasem zaczęło nam na sobie zależeć mimo odległości. Zawarlismy nawet taki 'zwiazek’ na odległość.

Pominę tu dużo szczegółów bo musiałabym pisać to świadectwo do jutra 🙂

Ale przejdę do sedna.

Zaczęliśmy się kłócić, irytowalo mnie, że nie chciał nic pchnac na przodu choć pisaliśmy 8 miesięcy, no i niestety doszło do tego, że kłótnie zniszczyły wszystko i zostawił mnie.

Nie mogłam się pozbierać, nie mogłam uwierzyć, że wolał ze mnie zrezygnować niż zawalczyć.

Nie mogłam znaleźć sobie miejsca, dopadła mnie depresja, nie chciało mi się wstawać z łóżka,jesc, a w nocy nie mogłam oddychać.

Czułam tak okropne wyrzuty, że nie mogłam spojrzeć w lustro.

Zerwanie nastąpiło w marcu tego roku, 3 miesiące prosiłam go, żebyśmy spróbowali to naprawić, ale był nieugięty.

Klocilismy się coraz mocniej nawet po zerwaniu.

W końcu on przestał się odzywać,juz nie tylko tygodniami ale miesiącami.

Zalamalam się, poczułam się tak, jakby ktoś nagle odciął mi dopływ tlenu.

Po głowie krążyły mi najgorsze myśli, nawet samobójcze.

Wtedy natrafiłam w internecie na Nowenne Pompejanska.

Pomyślałam, że to jedyny ratunek dla mnie, jeśli nie Matka Boża, to nikt mi nie pomoże.

Prosiłam o to, aby ten chłopak się odezwał i o zgodę z nim.

Zaczęłam odmawiać ją w czerwcu, dokładnie chyba 17stego.

Towarzyszyly mi różne emocje od euforii po rozpacz z przeplatanymi napadami gniewu i wątpliwości.

Pamiętam, gdy pierwszego dnia odmawialam Nowenne to zapomniałam modlitwy 'Ojcze Nasz’ która potrafię odmówić w nocy o północy.

Byłam bardzo rozgniewana, bardzo dużo złych emocji ze mnie wychodziło, klocilam się z każdym w domu, jakby coś mnie opetalo. To było pierwszego dnia.

W kolejnych dniach było lepiej, czułam spokój duszy gdy sięgałam po różaniec.

Ale diabeł nie spał, przy każdym rozancu miałam w głowie pełno wątpliwości, że to nie ma sensu.

Ale szybko odtracalam te myśli i mówiłam mu 'już dość zniszczyles moje życie, odejdź ode mnie, nie pozwolę abyś więcej to robił ’ i złe myśli odchodzily.

Nieraz słyszałam jego śmiech w głowie, że jestem głupia, że się modlę bo i tak to nie przyniesie skutku.

Ale wtedy modlilam się do Michała Archaniola i ucichl, znikl.

Byłam u spowiedzi 10 dni po rozpoczęciu nowenny, czułam że muszę . Zostałam na mszy i przez całą mszę leciały mi po policzkach łzy, wtedy Ewangelia idealnie wpasowala się w moją sytuację. Coś scisnelo mnie za serce, że naprawdę źle się zachowywalam co do tego chlopaka.

Modlilam się bardzo gorliwie aby nastąpiła zgoda choć było nieraz ciężko.

W części dziekczynnej dopadły mnie chyba wszystkie choroby świata.

Jakieś dziwne bóle, zimne poty.

Ledwo dałam radę odmówić Nowenne, rozkladalam ją sobie nieraz na dziesiątki, aby dać radę odmówić ją całą w ciągu dnia.

Wylądowałam nawet w szpitalu, ale w kieszonce miałam modlitwę Dziękczynną do Maryi. Nic nie było w stanie powstrzymać mnie od odmawiania, byłam przygotowana na różne przeciwności, które zły będzie na mnie zsyłał.

W 40 dniu modlitwy, wypadku moje urodziny tamten chłopak odezwał się. Napisał mi życzenia ale na końcu wyznał, że chce zakończyć znajomość, że musi ją zakończyć i że tak będzie lepiej dla mnie.

To były moje pierwsze urodziny w życiu na których płakałam cała noc.

Byłam tak bardzo zła, nie wiedziałam co czuć, przecież modlilam się o zgodę a dostałam koniec kontaktu?

Rozgoryczenie towarzyszyło mi wiele dni.

Ale mimo tego modlilam się wytrwale.

I wciąż wierzyłam, że będzie dobrze.

Pisałam jeszcze do tego chłopaka, żeby dał mi szansę na normalną rozmowę, aby mnie wysłuchał.

I tak się stało, wysłuchał mnie ale to niczego nie zmieniło, powiedział, że potrzebuję spokoju i odpoczynku, ponieważ u niego też pojawiło się sporo problemów, napisał mi, że MOŻE kiedyś jeszcze się odezwie.

Ale dał mi na to nadzieję.

Będę czekała na ten kontakt od niego, bo zależy mi na nim, mimo tego wszystkiego co się stało.

Wiem, że gdyby nie Maryja, nie dałabym sobie rady.

Przy każdej modlitwie trzymałam różaniec mocno w dłoniach i mówiłam do Mateńki 'proszę pomóż mi, proszę nie zostawiaj mnie, bo bez Ciebie sobie nie poradzę’ po koralikach płynęły moje gorzkie łzy, a usta mi drzaly.

Jednak ta sprawa ciągle mnie męczy i zaczęłam teraz modlić się do Matki Bożej Rozwiazujacej Węzły, żeby zabrała ode mnie tęsknotę za nim i wymazala go z mojego serca, jeżeli nie jest mi pisany, jeżeli ma być szczęśliwy z kimś innym, bo ja nadal cierpię bez niego.

Będę się modilila do skutku i wierzę całym sercem, że Maryja chce dla mnie jak najlepiej i że ta sytuacja, mimo, że bolesna była po coś, żeby mnie czegoś nauczyć.

Dziękuję Ci Maryjo.

Módlcie się tą Nowenną z wiarą, a na pewno Matka Boża nie przejdzie obok Was obojetnie.

Gdyby nie ona, nie poradziłabym sobie, zawsze będę jej za to dziekowac, że uratowała mnie z najgorszego czasu mojego życia.