Agata: Uratowane małżeństwo

Od jakiegoś czasu czytam Wasze świadectwa. Zastanawiałam się skąd macie sily na cale pompejanki… Z perspektywy czasu wiem, że i ja dzięki modlitwie na różańcu i rozpoczynaniem modlitwy pompejańskiej otrzymałam łaskę uratowania małżeństwa. Pokrótce opowiem Wam co sie stało. Żyliśmy z mężem 10 lat na rozłące. On służył w wojsku 700 km od domu, ja pracowałam i ciągle czekalam na Jego powroty. W międzyczasie były misje, wyjazdy i nigdy nie bylo możliwości żeby się bliżej przeniósł. W pewnym momencie naszego życia pojawiła się pani szer. żołnierz, samotna 23 latka matka z dzieckiem, która zaopiekowała się moim mężem. Dowiedziałam się o podwójnym życiu mojego mego męża po 4 miesiącach. Chcial od niej odejść ale szantażowała go ciążą, której oczywiście nie bylo. Wyrzuciłam go z domu ale z ciągłą nadzieją, że wróci. Ciągle się modliłam, odbyły się msze w naszej intencji. On o tym nie wiedział. Żył 700 km od domu, mógł robić wszystko. Chcial rozwodu. Ona byla 14 lat młodsza ode mnie nie mialam szans… Nie wiem jak to się stało pewnego dnia napisal przyjedź proszę zabierz mnie stąd. Byla godz. 19.00 nie mialam pieniędzy na paliwo, pożyczyłam, jechałam prawie całą noc po to aby ratować nasze małżeństwo. Udalo się to bylo 3 lata temu. Bylo ciężko aby odbudować szacunek, zaufanie, aby przebaczyć…brakowało sil. Od tamtej pory jesteśmy razem. Udalo się przenieść męża do jednostki bliżej domu. Dziękuję naszej Mateńce z całego serca, która mój placz i modlitwę wysłuchała. Teraz od 2 lat staramy się aby nas połogsławiła laską rodzicielstwa. Mąż dba o mnie i jest najwspanialszym mężem na świecie, zbliżył się do kościoła. Niestety mam pcos i insulinoodporność, ale caly czas mamy nadzieję, że się uda…. Czas rozpocząć kolejną modlitwę pompejańską :).