Magdalena: Jest kontakt i nadzieja

Witam serdecznie! Jestem już po 2 nowennie pompejańskiej, która szczerze mówiąc była dla mnie najtrudniejsza i… taka, którą odmówiłam z największym lenistwem. Cały czas miałam w głowie myśl, że to bez sensu, że nic się nie zmieni. „Zawalałam” modlitwę, miałam pretensje do wszystkich o wszystko ale tylko nie do siebie. Podczas nowenny odmawiałam też inne modlitwy, m.in. nowenny do św. Rity, św. Józefa, św. Tadeusza Judy itd. Intencja była prosta – o to byśmy spróbowali dać sobie jeszcze jedną szansę z byłym chłopakiem i spróbowali odbudować miłość. Jednak tym razem dodałam „jeśli taka jest wola Boża”. W głowie była myśl, że to on powinien się odezwać, to on powinien mnie przeprosić i zacząć się starać. Jednak już w tamtym roku tj. 2017, po odmówionej pierwszej nowennie mój były chłopak zaczął się odzywać się do mnie. Szukał wszędzie kontaktu, jednak ja przez swoją urażoną dumę odrzuciłam go… Pół roku po tym, co zrobiłam znowu jakoś ten kontakt wrócił. Miałam odmówić nowennę ale znowu lenistwo i moje grzechy wygrały. Wzięłam się jednak jakoś w garść i zaczęłam drugą od końca lutego. Wydarzenia sprzed roku i z teraz uświadomiły mi, że to ja popełniłam mnóstwo błędów. Przeprosiłam go, czułam, że on na to czekał… Było widać to po jego zachowaniu, kontakt został jakoś odzyskany, były chłopak nie ma do mnie urazy, a ja nie mam takiego parcia, że „albo on albo nikt inny”. Nauczyłam się, że musi dziać się wola Boża i gdy taką postawę przyjmuję to właśnie wtedy dzieje się tak, jakbym w głębi serca chciała, żeby było… Jest wiele niewyjaśnionych spraw, historia wymagałaby napisania książki ale dopiero od niedawna czuję, że coś rusza się do przodu.

Z Bogiem!