Lidia: Więcej zaufania!

Odmawiam juz 14-stą nowennę w swoim życiu. Aktualnie jestem na części błagalnej. Świadectwo zamieszczam co jakiś czas. Już kilka ich było. Kilka nowenn temu postanowiłam sobie, że będę odmawiać ją tylko za dusze w czyśćcu cierpiące. I tak też się dzieje. Jest to bodajże 5 bądź 6 w tej intencji.

Moim postanowieniem jest trwać w tej modlitwie dzień po dniu do końca moich ziemskich dni. Kiedyś czytałam w świadectwach innych osòb, które modliły się w tej intencji, że miały sny jak trzymają kogoś za rękę i prowadzą w kierunku światła. Zawsze mi się to wydawało piękne. Jednak mnie to nie spotkało. Aż do zakończenia poprzedniej nowenny. Miałam trochę dziwny sen, niektórzy może nawet powiedzieliby straszny. Śniło mi się, że jestem na swoim parafialnym cmentarzu I na kilku grobach siedziały małe dzieci. Ja brałam je na ręce. Pamiętam, że jedno wyciągało do mnie ręce ale przeszłam obok obojętnie, bo wiedziałam, że nie mogę go wziąć. To dziecko nie siedziało tak jak inne na grobie tylko wystawało z ziemi. Dopiero po dwóch dniach skojarzyłam fakt, że to była noc poprzedzająca zakończenie kolejnej nowenny. I te dzieci mogły być duszami z czyśćca, którym pomogła moja modlitwa. Nie oznacza to, że musiały to być koniecznie dzieci. Mogły być tylko symbolem oczyszczenia z grzechów. Wiem, że sen moźe wydawać się straszny, jednak pamiętam, że nie było we mnie lęku, tylko ogromny spokój. I bez tego dowodu wiedziałam, że moja modlitwa napewno komuś pomaga. Nie zawsze trzeba zobaczyć żeby uwierzyć. Aczkolwiek nie ukrywam, że to było coś miłego. Myślę, że to dziecko, którego nie wzięłam, to które wystawało z ziemi było wołaniem dusz o kolejne modlitwy.

Często w świadectwach dotyczących modlitwy za dusze czyśćcowe możemy przeczytać o działanu złego. I rzeczywiście tak jest cały czas działa, jednak w moim życiu nowenna pompejańska I wiara zakorzeniły się tak bardzo, że poniekąd przestałam to zauważać. Całkowicie ufam Maryi i Bogu. Wiem, że cały czas są ze mną a kiedy Oni się mną opiekują diabeł nic nie może mi zrobić. To nie oznacza, że nie próbuje. Miewam koszmary, czasem lęki przed różnymi rzeczami, czasem dzieje się coś niedobrego moim bliskim, a to zawsze bolało mnie najbardziej. Jednak od jakiegoś czasu aż tak bardzo się tym nie martwię, bo wiem, że Matka Przenajswietsza nas nie opuszcza I wszystko się ułoży.

Czasem kiedy mam jakiś problem, poza modlitwą do Maryi zwracam sie dusz w czyśćcu I do tych, którym, jak ufam, moja modlitwa dopomogła dostać się do Nieba. Wiem, że One często się za nami wstawiają I mogą wyprosić więcej niż my sami.

Najważniejsze to zaufać Bogu i pamiętać, że o cokolwiek się modlimy musi być zgodne z wolą Bożą. Dlatego nie upierajmy się w modlitwie o drogę, ktorą my uważamy za słuszną, a o pomyślne rozwiązanie problemu. Może was zaskoczyć Boży plan, ale napewno będzie lepszy niż wasz własny. Więcej zaufania moi Drodzy.