Beata: ,Różaniec to skarb, który trzeba odkryć.

Mam 55 lat, wspaniałą rodzinę; kochającego męża i trójkę dorosłych dzieci; Beatę (32 lata), Piotra (27 l), Marię (26 l). Jestem już babcią 5-ga wnucząt; Piotruś (8lat), Zuzia (6 l), Natalka (5 l), Michałek (2,5 l), Andrzejek (2 l). W tym roku będziemy obchodzić 35-lecie małżeństwa, dziękujemy Bogu a przede wszystkim Matce Bożej za ciągła opiekę nad nami, za Jej ,,drogocenny, nieprzenikalny płaszcz’’ którym nas zawsze okrywa.

W moim małżeństwie, jak w każdym innym, przechodzą burze, grzmoty i deszcze ale zaraz po nich zaglądają wesołe, rozgrzewające promyki słoneczka. Płaszcz Matki Bożej zawsze nad moją rodzina rozciąga się bez końca jest nieprzenikalny, kiedy nadciąga burza, grzmoty a drogocenny i błyszczący, kiedy świeci słoneczko.

Dokładnie 3 lata temu nasza rodzina przeżyła szok.

DROGOCENNY, NIEPRZENIKALNY PŁASZCZ MARYI

,,Różaniec to skarb, który trzeba odkryć.

Odmawiając różanie rozmawiamy z Maryją,

powierzamy Jej ufnie wszystkie nasze

troski i smutki, radości i nadzieje’’

Św. Jan Paweł II

Najstarsza córka, która wychowywała 2 dzieci, znalazła wreszcie pracę w swoim zawodzie jako fizjoterapeutka, cieszyła się ogromnie, a tu okazało się jest w ciąży. Pogratulowaliśmy jej, ona sama jakoś to przyjęła – trudno, praca będzie później.

Na badaniach USG wyszło, że dziecko ma wadę genetyczną. Szok. Najgorsze to, że mąż i jego mama, teściowa ( a u nich mieszkają) nie chcieli przyjąć to do wiadomości. Zaczęli się kłócić z córką, że to jej wyłącznie wina i że oni niepełnosprawne dziecko w swoim domu nie będą wychowywać, Teściowa powiedziała; ,,Jaki to wstyd na całą wieś, u nas w rodzinie nie było kaleki’’

Postanowiliśmy z mężem, że wynajmiemy im mieszkanie i musimy wszystko zrobić, żeby byli razem, bo przecież dzieci potrzebują obydwóch rodziców. Cała moja rodzina zadeklarowała pomoc. Moja mama (a mam najwspanialszą mamę i tatę pod słońcem, za których zawsze Bogu dziękują) mówi zawsze tak: ,,Nie dałam wam dzieci bogactwa, bo sama nie miałam, ale dałam wam Boga, którego macie się mocno trzymać a zawsze będzie wam dobrze’’. I rzeczywiście Bóg nam zawsze błogosławi, ale wiem, że to wyprasza moja mama z tatą. I teraz też do mnie powiedziała ,,Córko! Ratunek u Maryi’’.

Rozpoczęłam w grudniu 2014r przed Świętami Bożego Narodzenia odmawiać Nowennę Pompejańską i nowennę do Świętego Jana Pawła II o siłę w cierpieniu dla mojej córki i jeśli jest to wolą Boga, aby urodziła zdrowe dziecko. Jedną nowennę kończyłam drugą rozpoczynałam i tak przez 7 miesięcy aż do lipca 2014r.

4 lipca 2014r po południu przyjechała córka z dziećmi i mówi, że źle się czuje, że chyba się zaczyna i z płaczem powiedziała ,,Mamuś jakie ja to dziecko urodzę?’’.

Następnego dni o 3.00 rano córka dzwoni, że jadą do szpitala, akurat były to końcowe dni kolejnej Nowenny Pompejańskiej. O 5.30 dzwoni mąż córki, Józek, że urodził im się zdrowy, śliczny synek, dostał 10 punktów, cieszy się bardzo. Ścisnęło mnie za gardło, nie mogłam wypowiedzieć słowa, płakałam a zięć mówi, żebym nie płakała bo naprawdę urodził się zdrowy, już go widział i trzymał na rękach. Padłam na kolana i nie wiedziałam jak dziękować Bogu i Jego Matce. Po godzinie zadzwoniła córka i mówi. Akurat dyżur miała lekarka, która ją prowadziła, pocieszała ją. Poród odbył się bez żadnych komplikacji, urodziła szybko nawet bez jednego cięcia. Kiedy urodziła, pani doktor wykrzyknęła ,,Pani Beato, urodziła pani zdrowego, ślicznego synka, to cud, to cud, te wyniki z USG wyrzucić’’ a Beata odpowiedziała ,,Nie, nie wyrzucić. Tak, to cud, to moja mama i babcia wymodliły na kolanach’’.

Cała moja rodzina i teściowa wie, że dzięki Nowennie Pompejańskiej na świat przyszedł zdrowy Michałek. Zastanawiali się nad wyborem imienia, a wtedy Piotruś – najstarszy ich synek mówi, że chce Michała. Ale skąd takie imię? nie ma kolegi o takim imieniu, nikogo w rodzinie, nie ma w bajkach, które ogląda, a on powiedział, że tak mu coś szepnęło. Ale my wiemy, to jego Anioł Stróż podpowiedział, żeby braciszek też miał tak jak on, Wielkiego Patrona.

I tak już przeszło 2 lata odmawiam Nowennę Pompejańską. Tyle łask otrzymuję, że czasami się zastanawiam, czy jestem godna, ale jedno wiem, że do końca moich dni będę odmawiała Tę Nowennę i z wielką czcią darzyła Matkę Bożą, która wyjątkowo wybrała i umiłowała moją rodzinę. Nie liczę, którą z kolei odmawiam, bo to nie ważne. Ważne jest to ile łask już otrzymała.

Obszernie opisałam cudowne narodzenie zdrowego Michałka teraz podzielę się krótko co jeszcze ,,wymodliłam’’ jak to nazywają moje dzieci.

Najmłodsza moja córka Maria, bardzo zdolna i ambitna studiowała filologię angielską , licencjat obroniła na 5, później rozpoczęła studia na 2 kierunkach, nie podołała. Przyszło załamanie, nie mogła się odnaleźć, była w strasznym ,,dołku’ …. Dzięki modlitwie jest teraz pełna radości życia, pracuje na uczelni Wyższej Szkole Europejskiej im. Ks.Tischnera w Krakowie.

Wnuczka Zuzia jako 5-latek nie mogła odnaleźć się w przedszkolu, płacz, lęk, histeria. Dziś jako 6-latek pięknie czyta , liczy, chodzi do przedszkola. Jest cichutka, nieśmiała ale ma koleżanki, zniknął płacz, lęk.

Teraz w Wigilię Bożego Narodzenia razem z Wami kończyłam Nowennę Pompejańską w intencji rodziny córki Beaty prosząc Matkę Bożą ,,Matuchno Ty Jedyna wiesz, co potrzebne jest mojej córce, błogosław im’’. Dzień przed zakończeniem nowenny, córka otrzymała telefon z tej samej pracy, z której musiała zrezygnować przed narodzeniem Michałka, że potrzebują fizjoterapeutę na zastępstwo. Od Nowego Roku rozpoczęła pracę, którą bardzo lubi. Jak tu nie dziękować Naszej Najukochańszej Matuli za tyle łask.

Tak pokochałam Nowennę Pompejańską, że nie wyobrażam sobie dni bez niej. Chodzę do pracy, mam obowiązki wobec męża, dzieci, wnuków ale jedno wiem ,,chcieć to móc’’. I z Bożą pomocą daje radę pracy, obowiązkom i modlitwie, a przez modlitwę człowiek się zmienia. Nawet moje dzieci zauważyły, że ,,Mamuś odkąd zaczęłaś się więcej modlić jesteś spokojniejsza, nie krzyczysz, jesteś inna’’

Matuchno nasza Ludźmierska, Częstochowska, z La Salette, dziękuję Ci za wszystkie łaski jakimi moją rodzinę obdzielasz, dziękuję Ci za ten drogocenny płaszcz, którym nas ochraniasz.

Beata Kuruc