Magdalena: POST I MODLITWA

Post i modlitwa. Tym razem postanowiłam modlić się NP o mężczyznę mojego życia. Wcześniej to robiłam jak mi się przypomniało.

Jednak nie wierzyłam aby tak nagle po tych 54 dniach spadł mi z nieba mój przyszły mąż. Potrzeba trochę więcej czasu. Nie chodzi tu o brak wiary, ale czuję, że zwyczajnie nie jestem na to przygotowana.

Zaczęły się jednak dziać za pośrednictwem tej modlitwy inne rzeczy.

Pomyślałam sobie, że poposzczę sobie tz. do modlitwy dołożę post. No to będą działy się cuda.

Wcześniej czytałam o nim w Miłujcie się! ale teraz w dobie Internetu jest więcej informacji na ten temat czy wykłady na YT. Więc czytałam, słuchałam

Na poście nie jest łatwo tak wytrzymać na warzywkach. Trochę ubogo. Jak wcinało się bułeczki, całą czekoladę, litrowego loda itp. Przestawienie swoich przyzwyczajeń. Na poście byłam 24 dni.

Po 24 dniach przeszłam na głodówkę która trwała 3 tyg. A później etap wychodzenia z głodówki. Czyli znów warzywka i wprowadzanie zdrowego żywienia.

Dodam, że przed postem miałam problem z zaparciami. W etapie wychodzenia problem całkiem zniknął.

Post podjęłam w celu oczyszczenia organizmu też z leków. Jestem pacjentem psychiatrycznym więc nie obca mi depresja, nerwica natręctw, lęki, problem ze snem. Od razu napiszę nie ma idealnego leku.

Ten kto brał to wie. Dawki miałam dość wysokie. Na poście uaktywniają się skutki uboczne, lek zaczyna za silno działać więc zmniejszyłam. Mojej pani doktor powiedziałam o poście.

Leki zmniejszyła mi o więcej niż połowę.

Później zaczęło mnie pobolewać prawe oko więc poszłam po skierowanie do okulisty przy okazji poprosiłam o skierowanie na badania laboratoryjne. Pani doktor popatrzyła na wyniki i wszystko jest w normie a miałam wysokie Ob.

Okazała się też osobą wierzącą która zna post dr Dąbrowskiej.

Byłam u okulisty. Z okiem jest dobrze. Ból prawdopodobnie był związany z zatokami.

Wiadomo sporo schudłam bo miałam już otyłość. A lek który brałam w dużej dawce powodował tycie i wzmożone łaknienie.

Po 2 mies bez słodyczy zjadłam kilka cukierków, ale nie czułam się z tym dobrze. Pojawiła się taka myśl: nie chcę wracać do tego samego. Więc też zaczęłam ćwiczyć.

Przed podjęciem nowenny myślałam za co się modlić. Myślałam o siostrze która nie miała pracy, też o bracie. Ale jak na początku napisałam modliłam się o męża. Siostra dostała pracę i wierzę, że to łaska dzięki Marii.

Wcześniej jeździłam na msze o uzdrowienie duszy i ciała. Pisałam prośby i nic.

A jak ks. mówił np. teraz jest osoba uzdrawiana z tego i z tego. Też tak chciałam i nic.

Czułam się pominięta. No jak to jednemu daje a drugiemu nie.

Teraz chodzę na takie jakby spotkania uwielbieniowe. Czyli skupienie sie na wielbieniu Boga. I o wiele lepiej się czuję jak nie skupiam się na sobie moich bolączkach.

Lubię też chodzić na adorację. Czuję jak Pan uspokaja mój umysł w sposób odczuwalny.

Czasem nawet tak zaczynam się lepiej czuć, że mogłaby o wiele dłużej zostać. Jakaś część mnie rozumie co się dzieje w czasie adoracji, ale zmysły są zaciemnione. Mam takie odczucie, że Jezus coś mi tłumaczy, przywołuje dane wydarzenia.

Jest we mnie taka chęć zmiany mojego życie. Wierzę, że z czasem pojawi się ten mój przyjaciel/mężczyzna na całe życie.

Do Jezusa przez Maryję.

Wierzę, że Mata Boża wyprosiła mi tą łaskę wytrwałości w tym poście i prawidłowe wychodzenie z niego bo nie można od tak po poście rzucić się na jedzenie bo szpital murowany.

Chwała Panu!