Dorota: nowenna w intencji kochanki męża

Wiele słyszałam o NP lecz nie wyobrażałam sobie że mogłabym konsekwentnie przez 54 dni odmawiać minimum trzy tajemnice różańca. Pierwszy raz zaczęłam ja odmawiać w lutym tego roku prosząc o uzdrowienie mojej umierającej na nowotwór mamusi. Zadawałam sobie sprawę z tego że jeśli wolą Boga będzie to moja mamusi odejdzie do Pana i tak też się stało. Nie zdążyłam skończyć Nowenny i ją przerwałam choć wiem że nie powinnam gdyż najważniejsze jest uzdrowienie duszy. Mimo że odeszła w łasce jej dusza na pewno trafiła do czyśćca więc modlitwa jest jak najbardziej potrzebna.

Choroba i śmierć mojej mamy była jednym z krzyży jakie w tym okresie niosłam. Dowiedziałam się o zdradzie mojego męża który był zawsze oddanym mężem i ojcem, i nic nie wskazywało by na to że jest do tego zdolny. Dodatkowy cios był fakt że ze tej zdrady zostało poczęte dziecko. Mój świat się zawalił. Walczyłam jednak o ten sakramentalny związek, nie poddawałam się. On Zapewniał że to był romans i nigdy tamtej nic nie obiecywał. Gwarantował mi i dzieciom że nigdy nas nie opuści. Okłamywał mnie wciąż. Urodziło się tamto dziecko a ja w tym czasie zaszłam w ciążę z naszym trzecim dzieckiem. To był dla mnie kolejny szok. Jezus dał mi to maleństwo teraz Jemu za nie dziekuję choć wtedy nie wiedziałam jak sobie z tym poradzę.

Mąż coraz więcej kłamał i nie zaprzestał kontaktów z tamtą kobietą. Po śmierci mojej mamy podjełam kolejną Nowennę w intencji mojego małżeństwa. Zawierzyłam je Bogu. Parę dni po tym jak zaczełam odmawiać mój mąż się wyprowadził. Zostawił mnie ciężarną z dwójką dzieci pogrążoną w żałobie po mamie. Stał się opryskliwy i chamski. Nie zwracał uwagi na mnie i dzieci.

Nie przerwałam nowenny dzięki niej otrzymałam spokój. Po zakończeniu znów wróciły złe myśli, moja rozpacz i jakaś dziwna pustka bez tej modlitwy.

Postanowiłam odmówić kolejną tym razem w intencji kochanki mężą. Prosząc Najświętszą Matkę o jej nawrócenie. Gdy byłam na etapie dziękczynnym zaczeły się nocne koszmary, diabel zamykał mi usta bym nie mogła się modlić, chował przede mną rózaniec a na koniec snu gdy zwyciężyłam z nim różaniec leżał na brzuszku mojego maleńkiego synka. To był wielki znak od Pana że dał mi to dzieciątko z wielkiej troski i miłości. Bym rozpacz po stracie męża zamieniła w wielka miłość do dzieci.

Wiele łask otrzymałam od Maryi. Przede wszystkim tak jak większość odzyskałam spokój duszy.

Poświęciłam moje życie Bogu. I On wie co dla mnie najważniejsze. Wiem że z najgorszego dla nas bagna Bóg wyciągnie dobro. I nasz Pan nie da nam większego krzyża niż nie jesteśmy w stanie tego udźwignąć. W tedy tego nie rozumiałam. Błagałam Go by pomógł mi go nieść, upadałam pod jego ciężarem ale On mnie podnosił i niósł ten krzyż ze mną. Ta próba nie oddaliła mnie od Jezusa wręcz przeciwnie to doświadczenie całkowicie zdjęło mgłę z mych oczu i wiem że tylko Bóg ma swoje pierwsze miejsce. Nikt i nic nie może tego zmienić.

Chwała Panu i Maryi Najświętszej Pannie.