Marcelina: Uwolnienie od grzechu

Długo czekałam na złożenie tego świadectwa, bo zwyczajnie się wstydziłam, ale jest za co dziekować. Moje świadectwo będzie krótkie. W ubiegłym roku odmówiłam 4 Nowenny Pompejańskie. Nie jestem w stanie ocenić na ile zostały wysłuchane. Wiem jedno, że Nowenna wprowadziła mnie na nowe i lepsze tory. Maryja doprowadziła mnie do Jezusa, który uzdrawia. Od małego dziecka, zasadniczo odkąd pamiętam borykałam z grzechem masturbacji. Nie wiem skąd u 4 letniego dziecka… taki grzech. Sprawa była codzienna. Nie zdawałam sobie sprawy z powagi grzechu. Dość późno w ogóle sobie zdałam sprawę, kiedy byłam już dorosła, że jest to grzech i to ciężki. Zaczęła się z mojej strony dość nierówna walka, którą przegrywałam po zaledwie kilku dniach od spowiedzi. Stwierdziłam, że tak już będzie i tak pozostanie i z tym grzechem umrę. Zasadniczo pogodziłam się z tym.

I wtedy zaczęłam Nowennę Pompejańską. Czuję, że to, co teraz napiszę wydarzyło się pod jej działaniem, chociaż nie była to moja główna intencja. Dodatkowo jako wyrzeczenie postanowiłam przy tym zaprzestać ww. grzechu, przynajmniej na czas odmawiania. Tak też się stało, co już było wielką łaską. Następnie chwilowo wróciłam, ale pokusy nie były już tak mocne i zasadniczo słabe. Potem zaczęłam kolejne Nowenny i po drugiej, a zasadniczo od roku jestem uwolniona. około 30 lat zmagania się z tym grzechem, który nie wiem jakim sposobem wszedł w moje życie, bo odkąd sięgam pamięcią on po prostu był.

Myślę, że jest to cud Maryi. W tym czasie również uczestniczyłam we Mszy Św. z modlitwą o uzdrowienie i również mogło być to wynikiem uczestnictwa w niej. Niemniej jednak uczestniczyłam w niej dzięki Nowennie.

Jestem WOLNA, a nie prosiłam o to. Maryja ściągnęła wielki ciężar z mojego życia i czuję się taka… pierwszy raz czysta.

Chwała Panu i Najświętszej Matce naszej !