Aśka: Wyzwanie

Witam.

Nie wiem jak zacząć,bo nigdy nie korzystałam z takich stron. Może od początku. Od trzech lat jestem wdową  dnia na dzień z dwójką małych dzieci.Nie zwariowałam .Kiedy było ciężko chodziłam na modlitwę wstawienniczą do ojca Piotra i tak zaczęłam układać mój świat od nowa nawet bez tabletek co wszyscy się dziwią.Mam wielu znajomych,przyjaciół,rodzinę ale tak naprawdę człowiek nie chce ich obarczać swoimi problemami i stara się poradzić ze wszystkim sam.Po jednym z takich gorszych dni trafiłam przez przypadek na internecie na stronę nowenny i pomyślałam sobie ,że może zacznę odmawiać w swojej intencji. Ną prośbę dla jednych pewnie banalną dla innych nie. Jestem teraz na 15 dniu To co się wydażyło przez te dni to był koszmar .Moje dotychczas poukładane życie stanęło w gruzach od takich małych rzeczy jak rozwalenie nowego telefonu po rzecz ,na której mi najbardziej zależało.Powiedziałam sobie ,że mimo wszystko wytrwam i dokończę tą novenne.Czy żałuję-myślę ,że tylko jednego .Mogłam ją zacząć odmawiać w czyjejś intencji ,może bym komuś pomogła.Moja intencja się na pewno nie spełni i wiem o tym od piątku.Czy czegoś się boję-tak boję się jednego we wtorek idę na ważną rozprawę sądową jako świadek,Sprawa jest i tak przegrana bo w Polsce ojcu nie przyznają pełnej opieki nad dzieciem jeśli matka tego nie chce.Boję się,że doświadczana  i wystawiana na próbę ,tkwiąca dalej w modlitwie mogę jeszcze zaszkodzić. Wytrwam do końca.Na drugą novennę nie wiem czy będę miała dość sił ,ale nie mówię nie.Od takie moje przemyślenia.Trwającym w modlitwie życzę dużo siły i zacięcia ,bo teraz widzę ile tego potrzeba.