Ania i Tomek: klękaliśmy codziennie do modlitwy z nadzieją i ufnością

Szanowni Państwo! Dziś minęły dwa dni, odkąd skończyliśmy z mężem odmawiać Nowennę Pompejańską. Obiecaliśmy Matce Bożej, że będziemy rozszerzać modlitwę Różańcową, ale przede wszystkim, obiecaliśmy, że złożymy swoje świadectwo.

Znaleźliśmy się z mężem w bardzo trudnej sytuacji życiowej, finansowej. Była ona  na tyle skomplikowana, że momentami wydawało nam się, że właściwie bez wyjścia. Obciążeni, zestresowani, zmęczeni psychicznie, postanowiliśmy oddać się w ręce Matki Bożej Pompejańskiej. Po kilku dniach modlitwy przyszła ulga. Może nie „życiowa”, bo nadal borykaliśmy się  z problemami finansowymi, ale duchowa. Modląc się, każdego dnia mieliśmy wrażenie, że Matka Boża ściąga z naszych pleców ten olbrzymi balast, który ciągnął nas w dół.  Nastąpiła ulga, spokój duszy i myśli. Czuliśmy, jak bardzo Matka Boża nas kocha, tuli do swojego serca i wszystko wybacza. Napisałam „wybacza”, ponieważ wielokrotnie, podczas modlitwy nasze myśli uciekały gdzieś daleko. Nie potrafiliśmy oddać się Matce Boskiej całkowicie.

W połowie części Błagalnej, zaczęliśmy dostawiać od Matki Bożej Pompejańskiej pierwsze łaski. Wspólnie z mężem, modliliśmy się o rozwiązanie sprawy z kawiarnią i znalezienie przez nas pracy. Szczęśliwie na naszej drodze pojawiły się osoby, które poważnie zainteresowały się kupnem od nas kawiarni. Oczywiście po drodze pojawiały się różnie problemy, mniejsze, większe, co powodowało, że po „ludzku” traciliśmy nadzieję….Choć było trudno, nie poddaliśmy się, klękaliśmy codziennie do modlitwy z nadzieją i ufnością. Matka Boża Pompejańska wysłuchała naszej intencji: udało nam się sprzedać kawiarnię, a tym samym rozwiązały się nasze problemy finansowe.

Matka Boża Pompejańska wysłuchała jeszcze jednej naszej prośby. Wspólnie z mężem modliliśmy się o znalezienie przez nas pracy. W ostatnim, 54 dniu modlitwy Pompejańskiej, przeprowadzono ze mną rozmowę w Telewizji… Wieczorem, gdy uklękłam do modlitwy, wiedziałam już, że dostałam tę pracę.

Dziś wiemy, że to, co wydarzyło się w naszym życiu w ciągu tych 54 dni, to zasługa Matki Bożej Pompejańskiej. Jesteśmy bardzo wdzięczni Matce Bożej za wspólną modlitwę, za okazane łaski, za wyrozumiałość, a przede wszystkim za matczyną opiekę i czułość, jaką nam okazała. Naszym pragnieniem jest rozszerzać cześć Matki Bożej, aby niegodni i grzeszni, tak jak i my, zrozumieli jak miłościwa i dobrotliwa jest Nasza Mama w Niebie….A my, czując silną więź z Matką Bożą, uklękniemy ponownie, prosząc Matkę o pracę dla Męża…

Szczęść Boże.