Agnieszka: Łaska zdrowia

Witam. Pragnę złożyć świadectwo ku pokrzepieniu serc .

W święto Matki Boskiej Nieustającej Pomocy 10.09.2014,skończyłam odmawiać Nowennę Pompejańską w intencji ( o łaskę zdrowia dla mojego kuzyna Andrzeja). Mój kuzyn był po operacji laparoskopowej woreczka żółciowego. Po tej operacji długo czuł się źle i nie mógł nic jeść. Niektórzy powiedzą że to normalne po takim zabiegu, ale nie w tym przypadku , bo on cokolwiek zjadł ( a mówię tu o diecie)po prostu źle się czuł. Bardzo schudł. Po jakimś czasie trafił do innego lekarza, który stwierdził, że trzeba zrobić mu jeszcze jedną operację ale już na otwartej jamie brzusznej. Okazało się , że jego stan był już ciężki bo wytworzyło się zapalenie otrzewnej. Po operacji, kuzyn ciągle czuł się źle i jego pobyt w szpitalu przedłużał się, a jak wyszedł do domu to po tygodniu okazywało się, że znów jest gorzej i musiał wracać do szpitala. Jego walka o zdrowie trwała już od stycznia tego roku. Z ogólnie zdrowego człowieka stał się wrakiem( któremu jak twierdził nawet już psycha siada).

Nie wiedząc jak mu pomóc , postanowiłam odmówić w jego intencji Nowennę Pompejańską i oddać go w opiekę Mateczce Najświętszej. Odmówiłam już nie jedną Nowennę Pompejańską więc nie było to dla mnie jakimś wielkim problemem ze znalezieniem czasu na tę modlitwę. Bo jak wszyscy odmawiający tę nowennę wiemy że ten czas jakoś zawsze się znajduje, mimo że jest praca zawodowa, że są obowiązki domowe i dzieci. Odmawianie tej Nowenny Pompejańskiej schodziło mi tak jak innych raczej spokojnie…..ale , któregoś dnia gdy byłam już w końcówce odmawiania tej Nowenny Pompejańskiej nie wiem skąd usłyszałam w moich myślach że ( jeszcze trochę to poprzetrącam ci te ŁAPY!) Było to straszne uczucie, bo nigdy wcześniej nie było w mojej głowie takich myśli. (a odmawiam Nowennę Pompejańską od września 2012r z małymi przerwami). Po tym okazało się, że zaczęły boleć mnie ręce od łokci do dłoni, jakby takie rwanie w mięśniach, ale było to krótkotrwałe, potem miałam dziwne uczucie w dłoniach, taki ból jakby mi ktoś wkłuwał igły,ale to szybko ustąpiło bo starałam się tym nie przejmować.(najważniejsze to jest ignorowanie takich dziwnych zjawisk ). W 51 dniu nowenny, a była to niedziela, idąc z mężem do kościoła spotkaliśmy mojego kuzyna z żoną. Przyjechali też na msze. Nie widziałam go już chyba ze 3 miesiące. Był strasznie chudy jak anorektyk. W czasie mszy musieli wyjść z kościoła bo Andrzej źle się poczuł.( on nie wie, że odmawiałam za niego nowennę). W ostatnim dniu Nowenny Pompejańskiej poszliśmy z mężem do kościoła w święto Matki Boskiej Nieustającej Pomocy ale także z racji 2 rocznicy uzdrowienia mojego męża z bólu kręgosłupa (pisałam o tym świadectwo). Będąc na mszy usłyszałam słowa modlitwy( módlmy się o zdrowie dla ciężko chorego Andrzeja). Nie wiem czy był to zbieg okoliczności, że było wymienione imię mojego kuzyna czy to mogło chodzić o niego. Ja uznałam to za znak od Mateńki , że Andrzej będzie zdrowy! Od tamtej pory z dnia na dzień kuzyn czuje się lepiej. Może już jeść, zaczyna wykonywać już jakieś lekkie prace. Powoli,powoli zaczyna wracać do zdrowia. Dzięki Kochanej Mateczce , która wstawia się za nami u Swojego Syna a Naszego Pana Jezusa Chrystusa. Ona nie zostawi swoich dzieci w potrzebie i zawsze wysłuchuje naszych próśb.Trzeba UFAĆ. Serdecznie namawiam każdego na odmawianie Nowenny Pompejańskiej. Daje ona spokój wewnętrzny i oddanie się w opiekę Matce Bożej. W moich przemyśleniach doszłam do wniosku, że w życiu każdego człowieka najważniejsze jest Boże Błogosławieństwo na każdy dzień i w każdej sferze naszego życia. Niech Wam BÓG BŁOGOSŁAWI!!!