Ewelina: Nowenny, które uzdrowiły moją duszę

Ja w swojej 2 Nowennie Pompejańskiej po raz kolejny modlę się o powrót chłopaka, z którym byłam prawie 2 lata. Przed zakończeniem 1 Nowenny Pompejańskiej X zainteresował się moim stanem, pytał co się ze mną dzieje (widział, że sobie nie radzę po tym, jak ze mną zerwał, jaka jestem smutna, przygnębiona i że przestałam się uśmiechać). Nie minęło kilka dni jak napisał do mnie wiadomość „źle się stało, że się rozstaliśmy”. Wlało to w moje serce nadzieję, że moja intencja się spełni. Sama przyznałam mu wtedy, że ja też nie byłam święta, wiem, co robiłam złego. Ale kolejnego już dnia tak jakby wszystkiemu zaprzeczył, stwierdził, że „nie będziemy już razem”. Zasmuciła mnie ta wiadomość, mimo tego nie przerwałam Nowenny. Skończyłam jedną i następnego dnia zaczęłam następną w tej samej intencji. Może nie otrzymałam tego, o co proszę, ale za to otrzymałam wiele innych łask: nowenna napełniła moje serce spokojem i ufnością, przepraszam Boga każdego dnia za popełnione grzechy i szczerze za nie żałuję (czego wcześniej czułam), moja wiara się pogłębiła – przyjmuję sakramenty, chodzę co niedziela do kościoła (a jeśli się zdarzy, że nie pójdę to w najbliższą niedzielę przystępuję do sakramentu pokuty) – moja dusza jest coraz bliżej Boga. Gram w orkiestrze i jeśli swoją grą uświetniamy uroczystości kościelne w parafii to chętnie chodzę śpiewać psalmy (wcześniej robiłam to z przymusu, bo już raz ksiądz proboszcz mnie z ambony zawołał do śpiewania) i kiedy tylko mogłam to uczęszczałam na nabożeństwa majowe i czerwcowe. Dodatkowo polepszyły się moje relacje z rodziną, staram się im pomagać jak tylko mogę. Jeszcze mojej przyjaciółce zaczęło się układać po dość poważnym kryzysie w związku. Z racji tego, że mieszkam na wsi i mam sporo obowiązków (od rana do wieczora) to nowennę odmawiam w myślach wykonując poszczególne obowiązki (często zdarza się tak, że odmawiając jedną dziesiątkę różańca mylę się w liczeniu i wychodzi mi około 15 zdrowasiek, ale Pan Bóg przecież nikogo nie będzie rozliczał czy ktoś odmówił 10 czy mniej/więcej „Zdrowaś Maryjo”). A jeśli w ciągu dnia nie zdążę to jestem na tyle zmęczona, że muszę odmawiać nowennę siedząc, przez co jest mi ogromnie wstyd, że nie mogę klękać… Od 1 czerwca zaczęłam odmawiać Tajemnicę Szczęścia (15 modlitw św. Brygidy), a od wczoraj dodatkowo Litanię dominikańską do Najświętszej Maryi Panny (odmawiam ją w formie nowenny). Wierzę, że Bóg obdarzy mnie łaską, o którą Go proszę. Przypomina mi się wtedy opowieść o Hiobie i napełnia mnie ona wiarą, że Bóg wynagrodzi mi moje cierpienie. Mimo, że od naszego rozstania minęło 8 miesięcy ja nadal kocham X tak samo mocno. I myślę, że gdyby Bóg nie chciał nas połączyć to by sprawił, że moje uczucie względem X by wygasło. Żałuję, że tak późno trafiłam na tą nowennę… Owszem, cierpię cały czas, ale mimo tego nie poddaję się. Pozostaje być cierpliwym i wierzyć! „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam.”. Dziś skończyłam 2 Nowennę Pompejańską, jutro zaczynam 3, tyle że złożoną z 4 części różańca. Wszystkim życzę wytrwania w tej trudnej modlitwie jaką jest nowenna pompejańska i oby Bóg Ojciec za wstawiennictwem Najświętszej Panienki obdarzył Was łaskami, o które prosicie 🙂