Ania: Maryja obficie obdziela łaskami

Nowennę Pompejańską usiłowałam odmawiać w życiu dwa razy, w latach 2011-2012. Powiedział mi o niej zaprzyjaźniony z rodziną kapłan. Nie udało mi się jej dokończyć, widocznie intencja nie była szczera. Samej mi było przykro, bo zawsze bardzo lubiłam odmawiać różaniec i lubię do tej pory. Czułam jednak w sercu, że przyjdzie czas, gdy do tej modlitwy powrócę. Bo często trafiałam na opisy jej skuteczności i odbierałam to, jako zaproszenie do modlitwy.

Przyszedł.

Pod koniec 2012 roku na mojej drodze stanął niespodziewanie niesamowicie sympatyczny, przystojny i inteligentny chłopak, starszy ode mnie 9 lat. Przyjechał do nas gościnnie na zajęcia. Od razu się polubiliśmy. Wymieniliśmy się mailami i tak gdzieś po roku korespondowania, zauważyłam, że tęsknię za jego fizyczną obecnością. Umówiliśmy się wstępnie, że przyjedzie do mnie, ale nagle jakoś dziwnie zamilkł.

A ja tęskniłam coraz bardziej. Przez 5 miesięcy milczenia z jego strony, bardzo gorliwie modliłam się o to, by chociaż wyjaśnił mi przyczyny nagłego zerwania kontaktu. Jeśli nie chciał ze mną już rozmawiać, chciałam sprowokować go do tego, by coś takiego mi powiedział.

W tym czasie odmawiałam mnóstwo modlitw za wstawiennictwem mojego ukochanego Świętego – Świętego Józefa, Św. Rity, mojej patronki, Anioła Stróża i Matki Bożej. Nic. Cisza. Nawet 30 dniowe nabożeństwo do Św. Józefa, które zawsze działało cuda w moim życiu, nie dało nic. Dodam, że do tego momentu przeciwna byłam tego rodzaju modlitwom. Nawet, jeśli zdarzyło mi się w kimś zakochać, prosiłam po prostu o dobrego męża, wierząc, że jeśli taka jest wola Boża, z moim obiektem westchnień będę. Poza tym uważałam to za ingerencję w wolną wolę drugiego człowieka. Tutaj jednak pozwoliłam sobie na odstępstwo od reguły z jednego, prostego powodu. Mój przyjaciel kilka razy dawał mi odczuć, że mu na mnie zależy. Wiedziałam więc, że sytuacja nie jest zupełnie beznadziejna, że po prostu potrzebujemy wsparcia Niebios. W tym przekonaniu utwierdziły mnie moja przyjaciółka i moja współlokatorka.

Pewnego dnia przypomniałam sobie o Nowennie Pompejańskiej. Byłam już bliska rezygnacji i rozpaczy. Tęsknota mnie po prostu pożerała. Nie, myślę sobie, to bez sensu, dwa razy próbowałam i nie udało mi się. No, ale dobrze, może poprzeczkę podniosłam sobie zbyt wysoko. Nie dałam rady modlić się 4 różańcami dziennie, więc zacznę od trzech.

Opracowałam sobie własny system. Właściwie dwa 🙂 Albo za jednym razem – trzy różańce, albo pojedynczo. Najbardziej lubiłam modlić się co 3 godziny, zwiększałam sobie w ten sposób samodyscyplinę i o wiele łatwiej było wytrwać na modlitwie.

Zaczęłam 25 kwietnia. Już tego dnia poczułam, jakby ktoś kamień zdjął mi z serca. Rozpaczliwa tęsknota zmieniła się w tęsknotę 🙂 , ogarnął mnie spokój i pewność, że niezależnie od woli Bożej, Maryja nie zostawi mnie bez pomocy. Postanowiłam też, że jeśli Boża i moja wola się nie zjednoczą, drugą Nowennę odmówię, prosząc o rozeznanie dobrego męża. Ale nie było łatwo! Pierwszego dnia zaobserwowałam ze zdziwieniem, że plącze mi się język na „Wierzę w Boga” i zapomniałam słów: „Pod Twoją obronę”! O nie – myślę sobie – nie ze mną te numery. 🙂

Ufnie i z ciekawością obserwowałam, co się stanie. Zakochałam się. Nie pierwszy raz w życiu, ale pierwszy raz AŻ TAK.

Na Forum www.zywyrozaniec.pl zamieściłam wiadomość, w której napisałam swoją intencję i zachęciłam do wspólnej modlitwy. Jakaż wielka była moja radość, gdy jedna z dziewczyn napisała, że pomodli się za mnie! Ogromnym wsparciem podczas Nowenny Pompejańskiej otoczyła mnie też moja współlokatorka. Sympatyczna dziewczyna z fundacji „Life Without Limbs” poradziła mi modlić się i czekać, sama tez otoczyła mnie modlitwą. Prawda, że niesamowite?:)

Do Nowenny stopniowo włączałam też inne modlitwy, np. Litanię Dominikańską, albo wtorkowe nabożeństwa ze Św. Martą. Niesamowite było to, jak okazywało się, jak wiele czasu mam na modlitwę! Wcześniej często mi go brakowało, bo byłam zajęta… czymkolwiek innym, teraz bez trudu znajdowałam czas, by zająć się Panem Bogiem. Co ciekawe, zmówienie całego różańca szło mi sprawniej, niż kiedyś zmówienie jednej dziesiątki. 🙂 Czas się niesamowicie rozciągnął.

Choć przez kilka dni brakowało mi właściwej koncentracji, ale nie poddawałam się.

Drugiego dnia poczułam potrzebę modlitwy za wstawiennictwem Jana Pawła II. Trzeciego dnia usłyszałam: „Dobrze, dam ci go!” podczas modlitwy!

Szóstego dnia nowenny pomyślałam sobie – „Raz kozie śmierć. Spróbuję raz jeszcze napisać do niego maila”.

Napisałam i – po raz pierwszy od pół roku – odpisał! Przełączyliśmy się na czat i pogadaliśmy. Cieszyłam się niesamowicie, że Mateńka tak szybko przyszła mi z pomocą ale postanowiłam, że będę modlić się dalej.

8 maja dowiedziałam się, że do Nowenny Pompejańskiej przyłączyła się moja współlokatorka. Niedawno skończyła pierwszą Nowennę, o dobrego męża.

Od ponad miesiąca mój znajomy znowu przepadł jak kamień w wodę. Cóż, szkoda. Nie tak sobie wyobrażałam nasze relacje, ale może po prostu muszę na niego poczekać? Albo – poczekać na kogoś innego, bardziej wartościowego? Czas pokaże, jaka jest wola Boża. W każdym razie tęsknię już dużo mniej i dzisiaj, 23 czerwca, zaczynam drugą Nowennę, w intencji znalezienia dobrego męża dla siebie i dla mojej przyjaciółki, którą z dnia na dzień jej chłopak wyrzucił z mieszkania.

Na zakończenie pragnę też dodać, że Nowenna Pompejańska zaowocowała u mnie wieloma łaskami, o które nie prosiłam. Otrzymałam staż w telewizji, poprawiły się relacje w mojej rodzinie, sama stałam się pogodniejsza i spokojniejsza (leczę się na depresję), także w kwestii mojej intencji, bo czułam, że cokolwiek się stanie, czy zostanie wysłuchana, czy nie, to z korzyścią dla mnie i że wszystko będzie dobrze. Po raz pierwszy od trzech lat, bez cienia strachu podeszłam też do sesji egzaminacyjnej i zostałam obdarzona wielką łaską miłości i ufności do Maryi, czego wcześniej nie znałam.

Gdy skończę tę Nowennę, mam jeszcze jedną intencję. Czekam na siostrzenicę. W kolejnej Nowennie, powierzę ją i moją całą rodzinę opiece Mateńki. Już wiem, co znaczy, że ta modlitwa uzależnia. 🙂