Julia: nietypowe świadectwo

O Nowennie dowiedziałam się od przyjaciółki, gdy byłam w dość trudnej sytuacji. Zaczęłam ją odmawiać, wierząc, że Mateczka pomoże. Ile razy ją przerywałam, nie policzę. Już – już do części dziękczynnej, a tu przychodził sen i zasypiałam z różańcem w dłoni. Strasznie mnie to irytowało. Za którymś razem poddałam się. Nie powinnam, ale stało się inaczej. Jakiś czas później podjęłam modlitwę w intencji przybranego taty. Tydzień przed zakończeniem modlitwy znów pokonał mnie sen. Okazałam się być zbyt słaba, jednak dla Mateńki nie ma rzeczy niemożliwych. Moja modlitwa została wysłuchana, mimo że nie dokończyłam Nowenny. Sprawy toczą się bardzo powoli, jednak został im nadany bieg, wcześniej nie było siły, aby coś się poprawiło. W obydwu intencjach prosiłam o miłość, dobrą i czystą. Nie spodziewałam się, że i ja ją otrzymam. Ścieżki stopniowo oczyszczają się z cierni i bólu, jest płomyk nadziei.

Trzeba ufać Maryi, Ona zawsze poda rękę i pomoże, nawet jeśli człowiek się podda. Wiem, że moje świadectwo jest nietypowe, ale może pomoże tym, którzy po wielu niepowodzeniach złożyli broń. Różańca nie powinno się odkładać, przecież wszystko o co poprosimy z jego pomocą będzie wysłuchane.