Paweł: Wstawiennicto Matki Bożej dla Marysi

Witam,

W połowie 2013 roku dowiedziałem się, że moja żona jest w ciąży. Radość z tego faktu nie trwała jednak zbyt długo, gdyż w trzecim miesiącu ciąży dowiedzieliśmy się że nasz mały skarb nie rozwija się dobrze. Od lekarzy usłyszeliśmy, że nasze maleństwo posiada wiele wad serca i dodatkowo jego serce, wątroba, jelita i inne narządy rozwijają się poza ciałem dziecka.Był to dla nas wielki szok, ponieważ lekarze u których na początku konsultowaliśmy „chorobę” dziecka nie dawali szans na przeżycie naszego maleństwa, a wprost przeciwnie – pytali czy nie łatwiej byłoby usunąć dziecka. Ponieważ od początku swoją sprawę postanowiliśmy oddać Bogu, bo tylko on mógł nam pomóc bardzo ucieszyłem się gdy dostałem od swojego kuzyna ulotkę z treścią Nowenny Pompejskiej. Sam nie wiem ile osób odmawiało tą nowennę w intencji jak się później okazało mojej córeczki (wcześniej nie wiedzieliśmy jaka jest płeć dziecka) ale modlitwy te okazały się zbawienne. W pierwszej kolejności znaleźliśmy lekarza, który zechciał podjąć się prowadzenia ciąży mojej żony (nie było to takie proste, gdyż większość nie dawało szans na przeżycie dziecka). Pani profesor powiedziała, iż istnieje bardzo mała szansa aby zoperować dziecko zaraz po urodzeniu (jeżeli w ogóle się urodzi) i spróbować „włożyć” serce i inne narządy z powrotem do klatki piersiowej noworodka. Była by to operacja niezwykle skomplikowana, wymagająca sztabu najlepszych lekarzy. Wiedzieliśmy tylko że „podobno” ktoś już robił dwie, a może i więcej takich operacji i jedno dziecko żyje do dzisiaj. Już nie pamiętam czy zdążyliśmy wraz z rodziną odmówić całą nowennę , czy może odmawialiśmy ją drugi raz bo odmawiam ją do dnia dzisiejszego, a Święta Maryja już przyszła do nas z pomocą. Zdarzył się cud. Na kolejnej wizycie u naszej Pani profesor usłyszeliśmy następujące słowa : „Mają państwo niezwykłe szczęście -serce, jelita oraz prawie cała wątroba dziecka „schowała się” z powrotem do klatki piersiowej i brzucha maleństwa i teraz największym problemem dla waszego dziecka jest niewielki kawałek wątroby wystający z brzucha waszej pociechy oraz wady serca. Była to rzecz niesamowita i nigdy nie zapomnę tego dnia. Nasza pociecha nie wyzdrowiała tym samym całkowicie ale jej sytuacja z „niemożliwej” stała się „bardzo ciężka”. Następne miesiące to wyczekiwanie na narodziny córki i ciągła niepewność o jej życie. Nie wiadomo było czy córka będzie operowana zaraz po urodzeniu na serce i wątrobę ale wersja była taka iż operacja będzie wymagana od razu aby uratować dziecko. 4 listopada 2013 moja córeczka przyszła na świat. Otrzymała na imię Marysia – na cześć swojej patronki. Okazało się że operacja w pierwszych godzinach jej życia nie była konieczna ponieważ córeczka była bardzo silna. Pozwoliło to na przyjęcie odpowiedniej strategii przez lekarzy. W czwartym dniu swojego życia po raz pierwszy doszło do operacji mającej na celu „schowanie” wątroby do brzucha dziecka. Dzięki wspaniałym lekarzom oraz oczywiście opatrzności Bożej wszystko się udało i o tej wadzie można było zapomnieć (pozostała tylko duża blizna na brzuchu noworodka). Marysia dochodziła do siebie i po kliku tygodniach a dokładniej na święta Bożego Narodzenia mogliśmy po raz pierwszy przywieść nasza pociechę do domu. W tej chwili naszą Marysię czeka jeszcze jedna, może dwie, może trzy ciężkie operację na sercu aby mogła normalnie funkcjonować. Nasze maleństwo w tej chwili ma 6 miesięcy, rozwija się jak zdrowe dziecko i ktoś kto nie wie o jej problemach nie może uwierzyć co ją spotkało. Nie wiemy kiedy dojdzie do operacji serca ponieważ lekarze muszą wybrać najlepszy moment ale jesteśmy dobrej myśli i cały czas modlimy się za nasz największy skarb. Dziękuję Maryi za wstawiennictwo za naszą córkę, za te wszystkie łaski i niezwykłe chwile, które było nam dane przeżyć.

PS. Przed urodzeniem się Marysi powiedziałem do żony, że mamy szczęście że los naszej córki jest w rękach Boga i z tą myślą patrzymy w przyszłość. Zachęcamy wszystkich do nowenny nie do odparcia i prosimy o modlitwę w intencji naszej córki.