Agata: Nowenna zmienia całe życie

„O ile zdołam będę rozszerzać nabożeństwo do Różańca Świętego, wszystkim głosić będę, jak dobrotliwie obeszłaś się ze mną, aby i niegodni, tak jak i ja, grzesznicy, z zaufaniem do Ciebie się udawali.” – O nowennie dowiedziałam się „przypadkiem” czytając artykuł w Gościu Niedzielnym, dzisiaj wiem, że takie przypadki nie istnieją, to zamierzone działanie Boga wobec nas.

Kilka razy próbowałam zacząć nowennę pompejańską ale nie wychodziło, jakoś tak z dwójką małych dzieci i bez pomocy innych nie miałam czasu dobrze posprzątać, czy włosy sobie wysuszyć a co dopiero różaniec…Dzisiaj wiem, że brakowało mi takiej prawdziwej intencji z serca. Mój mąż za namową swojego taty otworzył firmę budowlaną i od tego momentu zaczęły się nasze problemy finansowe.

Któregoś wieczoru dopadła mnie już taka bezsilność i panika, że przemogłam się kolejny raz i zaczęłam NP w intencji znalezienia pracy, ale po kilkunastu dniach miałam rozmowę z mężem o Bogu, o wartościach, o naszych dzieciach (już od dłuższego czasu mój mąż mówił o nienawiści do innych, o żalu i w ogóle całej gamie negatywnych uczuć), a mój mąż zaczął mówić mi takie rzeczy, że aż się przeraziłam i powiedziałam, trudno jakoś żyć będziemy, jakoś przeżyje kolejny rok w domu sama z dziećmi ale on taki nie może być, to nie będzie rodzina i zmieniłam intencję.

Powiedziałam Matko Boża chcę zmienić intencję, to jest dużo ważniejsze i chciej przyjąć moje do tej pory już zmówione różańce na tą nową intencję. Było ciężko zrezygnować z tej upragnionej pracy, ale czułam straszną potrzebę modlitwy za męża. W trakcie odmawiania NP miałam naprawdę dużo dziwnych i zwyczajnych problemów, np nie umiem się modlić w trakcie wykonywania jakieś pracy (nie mam podzielnej uwagi – chociaż cały czas nad tym pracuje) więc modliłam sie wieczorami jak dzieci już poszły spać, to moje dzieci zaczęły mieć straszne problemy z zasypianiem, długo trzeba było z nimi leżeć i czasem sama zasypiałam, budziłam się w nocy czasem nawet nad ranem z różańcem w ręce i przepraszałam Matkę Bożą, że nie dałam rady i modliłam się dalej aż skończę, czasem kilka razy przysypiałam, budziłam się i walczyłam od nowa, czasem było tak, że jak tylko zaczęłam się modlić moje dzieci zaczynały mieć tysiąc problemów jeść, siku, piciu, bajkę, no jak ktoś ma małe dzieci to wie jak to jest jak człowiek potrzebuje chwile dla siebie.

Był nawet taki wieczór, że mój mąż mnie „atakował”, jak coś mu nie pasowało krzyczał na mnie idź sobie odmawiaj ten swój różaniec! Strasznie przykre to było ale w ogóle głebiej mnie nie ruszyło, sama zaczęłam zmieniać swoje życie, chłonę książki religijne z wielka pasją jakby to nie wiem jakie bestselery były, zaczynam dostrzegać sens naszego życia, nasz cel, staram się jakoś świadomie zmieniać siebie i w ogóle nie obchodzi mnie ze moi rodzice czy rodzeństwo wyśmiewają się ze mnie i mówią że może tercjarką zostanę jeszcze (u nas w rodzinie do kościoła w niedziele i jak jakaś trwoga a tak lepiej z modlitwą nie przesadzać).

Ale to wszystko to nic, najważniejsze, ze od mojego męża nie słyszę już słów o nienawiści, jakoś nie ma już żalu do nikogo, owszem czasem z jego rodzicami są spięcia ale nawet wtedy słowa o nienawiści nie padają, więcej czasu poświęca dzieciom, szczególnie młodszej córce, z którą w końcu zaczyna się bawić, zaczyna dostrzegać, że ona mimo swojego wolniejszego rozwoju też już dużo rzeczy rozumie i nawiązuje z nim kontakt. Oczywiście jak większość osób twierdziłam, najpierw, że tylko ta jednak NP, potem, że odpocznę i dopiero kolejna, a skończyło się tak, że wczoraj ostatni dzień NP a dzisiaj zaczęłam już nową i wiem, że zostanę wysłuchana.