Salomea: znaki i cuda są wszechobecne – odmawiajmy różaniec

Na broszurkę o Nowennie Pompejańskiej natknęłam się w księgarni i niemal tego samego dnia zaczęłam Ją odmawiać. Rozkochała mnie Ona w Różańcu i Jego olbrzymiej mocy, a także utwierdziła w przekonaniu o miłości Maryi. Skończyłam odmawiać drugą Nowennę i niebawem zacznę następną, gdyż staje się Ona częścią mojego życia.

W broszurce przeczytałam, że intencja modlitewna nie tylko zostaje wysłuchana, ale Mateńka dodaje też coś od siebie. W ogóle o tym nie myślałam, tylko przez 54 dni modliłam się o pomyślne wyniki egzaminu, by zostać przyjętą na listę uczniów do bardzo renomowanej, katolickiej szkoły. Zostałam wysłuchana, byłam wręcz jedną z pierwszych uczennic na liście.

1. września poszłam na Mszę Świętą rozpoczynającą rok szkolny. Stanęłam za grupką maturzystów. Gdy na Znak Pokoju jeden z nich odwrócił się, zaparło mi dech i nie mogliśmy oderwać od siebie wzroku. Kiedy wracałam z Komunii i przechodziłam obok niego, znów nasze spojrzenia się spotkały.

Następnego dnia tuż przed pierwszą lekcją zobaczyliśmy siebie na korytarzu i zamiast się minąć, on podszedł i przedstawił się. Tak zaczęła się nasza znajomość i po dwóch tygodniach stwierdziliśmy, że nie zostanie zakończona z naszej woli nigdy – jeśli, to tylko z Woli Pana.

On jest osobą niezwykle wierzącą, szerszym myśleniu i posiadającym tradycyjne wartości. Jest dosłownie i w przenośni mężczyzną „do tańca i do Różańca”. Na jednym ze spotkań powiedział mi, że modlił się bardzo długo o bliską osobę, kogoś, kogo będzie mógł szczerze i bezwarunkowo kochać. Gdy mnie zobaczył, Duch Święty podpowiedział mu: „to ona”.

Rola Maryi: poznałam go w kościele – tuż przy Panu Bogu i przed Mamusi figurą. Chodzi do tej szkoły, o którą ja błagałam przez 54 dni.

Co jeszcze ciekawsze: oboje prosiliśmy o rozeznanie powołania – iść do zakonu, być samemu?… Mieliśmy skłonności do jak najszybszego życia zakonnego, a najwyraźniej nie taka była Wola Boża – dał nam Ją rozeznać poprzez wzajemne siebie poznanie. I jak tu sądzić, że w życiu są przypadki?

Kochani, apeluję o zawierzenie się Maryi. Ona kocha bezwarunkowo, kocha miłością Bożą. Jak tutaj nie wierzyć w tyle cudów, świadectw – powyższe i te, które przedstawiają inni? Nie miejcie wątpliwości, nie starajcie się objąć wszystkiego rozumem – wierzcie i ufajcie! Niech Wam wszystkim Bóg błogosławi!

Pan z Wami!