Lucy: Coś się dzieje – prośba o modlitwę

Postanowiłam modlić się NP w intencji chorego dzieciątka sąsiadki. Nowennę odmawiam dopiero 17 dni. Sąsiadka będąc w 7mies ciąży dowiedziała się nagle, że „ciąża jest do zakończenia”. Mózg się dobrze nie rozwinął, dziecko nie będzie żyło. Trudno jej było znieść końcówkę ciąży, brała relanium, żeby móc jakoś funkcjonować i spać w nocy, wróciła do palenia papierosów, bo żyła w przeświadczeniu, że dziecka nie będzie. Gdy się o tym dramacie dowiedziałam, zaczęłam się modlić (jeszcze nie nowenną) i usłyszałam taki wewnętrzny głos „dziecko będzie żyło”.

Pierwszym cudem wg mnie było to, że sąsiadka jechała na zabieg i nie doszło do niego, lekarze byli zajęci, „wypadła z kolejki” i wróciła do domu. Dwa tyg przed terminem porodu urodziła przez cesarskie cięcie, dziecko samodzielnie oddychało i piło. Zostało przewiezione do innego miasta do kliniki i przeszło operacje (ma rozszczep kregoslupa). Lekarze nie mogli powiedziecieć, czy będzie żyło dzień, miesiąc czy dłużej. Ale dzidziuś żyje! W tym tygodniu przejdzie drugą operację wszczepienia zastawek. Podobno wady wcale nie są takie jak podejrzewano, wodogłowie jest niewielkie.

Niestety jego mama musi jechać 3 godziny aby być z nim tylko 15minut:( Takie są tam procedury, a teraz boi się jechać, bo jest przeziębiona. Rozpoczęłam więc nowennę w intencji jego zdrowia. Usłyszałam w trakcie modlitwy, że będzie chodzić i tego się trzymam. Dziecko nie rusza nózkami, ale w rodzinie kuzynki jest przypadek dziecka, które po rehabilitacji samodzielnie chodzi. Wierzę, że i tu tak się stanie.

Kochani, bardzo proszę o wsparcie, bo moja sąsiadka bardzo potrzebuje modlitwy o wiarę, przeżyła w życiu tak wiele dramatów, straciła tragicznie brata, potem mamę, a później tatę. Tyle krzyży w tak młodym wieku, a teraz traci wiarę, bo ból jest tak wielki. Wokół mnie jest tyle dramatów, że nie mam czasu modlić się o siebie i moją rodzinę. Dzisiaj zły zaatakował, coraz więcej trudności przysparza modlitwa. Tutaj na forum są osoby modlące się o powrót męża, a ja nie umiem już dłużej wytrzymać pod jednym dachem z moim. Brakuje sił i chęci do życia, wyzwiska tak bardzo bolą. Proszę wspomóżcie modlitwą.Wiem,że to szatan tak mąci.

A moje świadectwo na dzień dzisiejszy jest takie, że z dzidziusiem jest coraz lepiej i dowiedziałam się niedawno, że jak wszystko po operacji pójdzie dobrze, to będzie mogło przyjechać do domu na początku sierpnia. Nowennę kończę 17 sierpnia.