Nowenna pompejańska
Zawierz swój problem Maryi
Nowenna pompejańska to jedna z najbardziej znanych współcześnie modlitw. Niektórzy nazywają ją "pompejanka" lub "nowenna nie do odparcia", z uwagi na słowa Maryi, która złożyła specjalne obietnice związane z odmawianiem tych modlitw. Nowenna pompejańska trwa 54 dni i opiera się na różańcu. Napisał ją bł. Bartolo Longo, a zaaprobował Leon XIII. Jej skuteczność potwierdza ok. 20 tysięcy świadectw, jakie możesz znaleźć na naszej stronie. Jeśli masz sprawę, o którą chcesz się modlić, powierz ją Matce Bożej Pompejańskiej.
Da się słyszeć głosy, że nowenna pompejańska jest trudną modlitwą. Wcale nie! Jest modlitwą wymagającą lecz bardzo prostą. Trwa 54 dni, a każdego dnia modlimy się całym różańcem: Instrukcja nowenny pompejańskiej.
Kiedy w 1879 r. bł. Bartolo Longo śmiertelnie zachorował, napisał nowennę błagalną po której wyzdrowiał. Pięć lat później Matka Boża Pompejańska poleciła nam ją odmawiać. Przeczytaj o obietnicy Maryi.
13 XI 1875 r. pewien stary i zniszczony obraz został przywieziony do Pompejów na wozie z obornikiem. To właśnie ten wizerunek Maryi znajduje się w ołtarzu głównym kościoła. Historia obrazu pompejańskiego.
Bł. Bartolo Longo to założyciel świątyni ku czci Królowej Różańca w Pompejach i jeden z najważniejszych świętych różańcowych. Nasz patron od 2003 roku! Strona o bł. Bartolo Longo.
Na naszej stronie publikujemy świadectwa o otrzymanych łaskach. Jeśli i Ty chcesz się podzielić swoim, zrób to niezwłocznie! Pamiętaj, co obiecujemy Maryi w modlitwie dziękczynnej: "Wszędzie będę opowiadać o miłosierdziu, które mi wyświadczyłaś!". Pisząc swoje świadectwo, najlepiej realizujemy daną obietnicę.
A oto najnowsze świadectwa nowenny pompejańskiej, które zostały nadesłane do naszej redakcji. Dziękujemy ich Autorom za trud włożony w ich napisanie.
Nowennę Pompejanska odmawiam od 7 miesięcy w różnych intencjach. Jednej nie ukończyłam, z powodu zmęczenia. Modlitwa jest wymagająca ale każdemu ja polecam.
Ponad 7 miesięcy temu straciłam ciążę w 7 tygodniu. Po pewnym czasie siostra powiedziała mi o Nowennie. Podjęłam się tej modlitwy, chociaż nie miałam pewności, że ja skończę. Moja pierwsza Nowenna nie dotyczyła jednak poczęcia i nie została jeszcze wysłuchana.
Witam wszystkich! Za tydzień kończę którąś z kolei już NP. Nie liczę ich, bo po co? Nie będę też pisać o spełnionych prośbach, ale raczej o tym jak modlitwa różańcowa przemienia nasze życie. Kiedyś odmawiając różaniec nie rozważałam jego tajemnic, tylko klepałam zdrowaśki. Na początku mojej „przygody” z nowenną to właśnie sprawiało mi największe problemy. Jednak papież Jan Paweł II bardzo apelował o kontemplowanie rozważań różańcowych więc postanowiłam się do tego przyłożyć.
Z domu rodzinnego wyniosłam jedynie pamięć o awanturach, pijanym ojcu i to, że lepiej nie ufać, nie pomagać, bić niż być bitym…
Jakoś poukładałam sobie życie, byliśmy z mężem samowystarczalni na miarę potrzeb, niczego w naszym zyciu nie brakowało oprócz Boga. Nie mogłam pojąć jak ktoś pokroju mojego ojca mógł nas krzywdzić a jednocześnie uchodził za porządnego męża i ojca, za gorliwego katolika…
W dzieciństwie zadawałam Bogu wiele pytań pełnych goryczy, nienawidziłam ojca za to co nam zrobił, miałam żal do matki, ktora pozwalała na taki stan rzeczy bo „co ludzie powiedzą?!”
Miałam wiele obaw bo intencja była nie prosta.Pragnelam spokojnie wychodzić do pracy każdego dnia ,nie czuć obecności starszego pana ,który mnie obserwował. Wyjrzdzal za mną. Ciągle toczyly sie sprawy w sadzie.Spory sasiedzkie .Po zakończeniu nowenny jagby wszystko się zakończyło. Ja stałam się spokojna .Nie ma tylu problemów. Dzięki Matce Bożej mamy spokój.Dziękujemy Ci Krolowo Różańca Świętego za otrzymane łaski.
Witam serdecznie Wszystkich czytających,
Nowennę Pompejańską odmawiam bez przerwy od 16 sierpnia 2016 w różnych intencjach.
Jedną z intencji była prośba o poczęcie dziecka dla mojej kuzynki i jej męża. Pomimo dobrych wyników lekarskich, wizyt u wielu specjalistów, inseminacji wciąż nie mogli mieć upragnionego dzidziusia.
Mam 20 lat. Nowenny Pompejańskiej podjąłem się kilka lat temu. Ogrom łask jaki spadł na mnie od tamtego czasu sprawił, że napisania tego świadectwa podejmuję się dopiero dzisiaj, gdy widzę jakimi dobrami przez ręce Maryi obdarzył mnie Pan. Moja intencja dotyczyła wówczas uzdrowienia sytuacji we wspólnocie młodzieżowej, w której byłem jedną z osób odpowiedzialnych. W wyniku podjęcia się przez wspólnotę pewnej inicjatywy nastąpił rozłam.