Nowenna pompejańska
Zawierz swój problem Maryi
Jak być wytrwałym i jak pomaga w tym Matka Najświętsza.
Nie ukrywam, zawsze chciałam napisać świadectwo, jednakże nigdy nie dotrwałam do końca
odmawiania modlitwy. Do czasu. Końcem zeszłego roku w końcu udało mi się! W grudniu zakończyłam Nowennę Pompejańską. Razem z mężem pragnęliśmy zamieszkać na swoim. Aktualnie mieszkamy
razem z teściami. Nie stać nas było na dom, kupno działki czy mieszkania.
Po kilku latach odnalazłam najbliższego kolegę, z którym głupio zerwałam kontakt, i teraz okazało się, że on żyje w ciężkim grzechu, tym, który jak pisze św. Paweł, jest obrzydliwością w oczach Pana. Zrobiło mi się żal, nie siebie, tylko tego zagubionego człowieka. W tym smutku zaczęłam się modlić. Mówili mi, to się nie zmieni, zostaw, idź dalej, to się nie da, on jest stracony, on się nie wróci. Cały świat tak gadał, bo zawsze tak gada w takich przypadkach…
Dziś zakończyłam swoją nowennę pompejańską, pierwszy raz mi sie to udało… Jestem z tego powodu bardzo szczęśliwa.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Za każdym razem, gdy słyszałem o Nowennie Pompejańskiej wydawało mi się, że to coś, czego nie udźwignę, coś, w czym nie wytrwam. Odmawianie codziennie przez 54 dni 3 pełnych części różańca świętego wydawało mi się czymś zbyt trudnym jak dla mnie. Podjąłem jednak trud tej modlitwy i nie żałuję.
Każdy, kto się waha, czy rozpocząć nowennę, powinien to zrobić jak najszybciej. Ja tak się wahałam, zwlekałam, aż w końcu podjęłam decyzję, że zacznę ją. Modliłam się o moje zdrowie. Już w pierwszych dniach modlitwy trafiłam w końcu na dużo lepszego lekarza, który tak ustawił mi leczenie, że bardzo się ono poprawiło. A z każdym kolejnym dniem było coraz lepiej.
Dzień dobry, szczęść Boże, chciałam opisać swoje świadectwo. Maryja pomogła mi w bardzo trudnej i ciężkiej dla mnie sprawie dzięki temu, że odmówiłam nowennę pompejańską. Żeby opowiedzieć o owocach modlitwy muszę zacząć od początku.