Nowenna pompejańska
Zawierz swój problem Maryi
Witamy na oficjalnej stronie Nowenny pompejańskiej w Polsce, prowadzonej przez powołaną do tego Fundację Królowej Różańca Świętego.
Na naszej stronie znajdziesz bogactwo treści: świadectwa, poradniki, instrukcje, filmy, e-booki, audiobooki i podcasty. Zapraszamy Cię do włączania się do inicjatyw, mających na celu szerzenia szeroko rozumianej duchowości pompejańskiej w Polsce!
Zachęcam was, abyście z odnowionym zaangażowaniem kontynuowali misję miłosierdzia rozpoczętą przez błogosławionego Bartola Longa. To dziedzictwo, które pozostawił, jest jednym z najpiękniejszych darów duchowych dla Kościoła. Niech Matka Boża Pompejańska wciąż przemawia do ludzkości, przypominając o drodze zgody i braterstwa. Mam nadzieję, że Jej liczni czciciele z całego świata będą coraz wierniej trwać przy Panu, niosąc świadectwo Ewangelii swoim braciom i siostrom – zwłaszcza tym najbardziej potrzebującym.
Nowenna pompejańska to jedna z najbardziej znanych współcześnie modlitw. Niektórzy nazywają ją "pompejanka" lub "nowenna nie do odparcia", z uwagi na słowa Maryi, która złożyła obietnice związane z jej odmawianiem. Nowenna pompejańska trwa 54 dni i opiera się na różańcu. Napisał ją bł. Bartolo Longo. Jeśli masz sprawę, o którą chcesz się modlić, powierz ją Matce Bożej Pompejańskiej.
Skuteczność Nowenny pompejańskiej potwierdza ok. 20 tysięcy świadectw na naszej stronie. Jeśli i Ty chcesz się podzielić swoim, zrób to niezwłocznie! Pamiętaj, co obiecujemy Maryi w modlitwie dziękczynnej: "Wszędzie będę opowiadać o miłosierdziu, które mi wyświadczyłaś!". Pisząc świadectwo, doskonale realizujemy tę obietnicę.
Oto najnowsze świadectwa nowenny pompejańskiej, które zostały nadesłane do naszej redakcji.
Dziękujemy ich Autorom za trud włożony w ich napisanie.
Oto kilka archiwalnych zdjęć z wystawy. Widzimy pierwowzór obrazu MBPompejanskiej (jeszcze z św. Różą z Limy), dawny kościółek Zbawiciela, w miejsce którego Bartolo postanowił zbudować nowy, oraz oraz budowę nowego kościoła. Te historie (odnalezienia i przemalowania obrazu oraz budowy kościółka) przedstawia książka pt. „Cuda i łaski Królowej Rożańca św. w Pompejach” autorstwa bł. Bartola. Po powrocie zamieścimy fragmenty tej książki.
Już jutro święto Matki Bożej Różańcowej, i choć co prawda obchodzono je w Pompejach w pierwszą niedzielę października, to nas i tak mało co obchodzi 😉 Dla nas jutrzejszy piątek to i tak święto, dla którego tutaj przybylismy.
Podczas dzisiejszego zwiedzania znów okazało się, że muzeum Bartola jest zamknięte. Siesta? Znajoma Włoszka w biurze Sanktuarium twierdziła, że powinno być otwarte. Trzeba spróbować rano.
W zamian można pooglądać bogatą wystawę przy kościele. Wzdłuż wszystkich obszernych korytarzy są porozwieszane wota, zdjęcia i malunki, które pokazują głównie wypadki, w których życie ocaliła lub zdrowie uratowała Matka Boża Pompejańska. Nierzadko można znaleźć pukle włosów, warkocze, dyplomy ukończenia wyższych szkół oraz trofea sportowe. Tych świadectw cudów są setki!
Na koniec zdjęcie z kaplicy bł. Bartola. To w niej pod ołtarzem spoczywają jego relikwie.
Obchody rocznicy urodzin bł. Bartola kończyły wieczorny różaniec, Msza św. i procesja. Filmik z procesji wkleję może później, póki co kilka zdjęć. Z kościoła wyniesiono szklaną trumnę i z modlitwą na ustach procesja wyruszyła wzdłuż jednej z ulic, poczym okrążyła plac Bartola Longa. Po modlitwie i blogosławieństwie odbył się pokaz sztucznych ogni, może trochę za długi i za… drogi. Ale wiemy, jaki stosunek do takich atrakcji „z włoskiej konieczności” miał bł. Bartolo, więc wybaczamy tę rozrzutność 🙂 Mimo późnej pory przybyły tłumy odświętnie ubranych Włochów. Kardynał, na ile dało się go zrozumieć osobie nie znającej włoskiego, prosił o wpłaty na remont sanktuarium. Rzeczywiście, jest ono w remoncie, podobnie jak dom pielgrzyma i jeszcze jeden budynek, który jest przerabiany na hotel. I całe szczęście, bo tylko porządnego hotelu brakuje do pełnej obsługi pielgrzymów.
Dziś wspomnienie Bartola Longa. Jak w ten dzień nie pójść śladami błogosławionego? Nie sposób odwiedzić wszystkie miejsca. Trzeba zobaczyć te najważniejsze.
Najpierw oczywiście sanktuarium. Msza św. i relikwie. Kościół był pełny dzieci że szkoły mieszczącej się na terenie należącym do sanktuarium, zdaje się, że mają dziś wolne.
Następnie udalismy się do muzeum w podziemiach kościoła. Choć niewielkie to i tak warto zajrzeć (drugie zdjęcie). Na korytarzach wiszą liczne świadectwa i podziekowania do Matki Bożej.
W mieście funkcjonuje też osobne muzeum Bartola (fotka z domem). Jak się okazało, dzisiaj nieczynne. Na drugim piętrze domu-muzeum mieści się wystawa Vesuviana.
Ostatnie zdjęcia pokazują VIA Sacra, pierwszą drogę w Pompejach łącząca Bazylikę że stacją kolejową. To przy niej stoi dawny dom dla dzieci więźniów z olbrzymum podwórkiem, widoczny na zdjęciach.
A na koniec pomniki Bartola Longa. Jutro zaś zdjęcia z wystawy o sanktuarium. Teraz czas na procesję z relikwiami Bartola.
