O Nowennie Pompejańskiej dowiedziałam się od swojej przyjaciółki.Ona często odmawiała właśnie tą Nowennę. Dla mnie odmawianie różańca 3 razy dziennie przez 54 dni było nie do pomyślenia. Trudno mi było odmówić jeden różaniec, a co dopiero 3 dziennie.Kiedy w pandemii dowiedziałam się,że jestem poważnie chora na kręgosłup i grozi mi całkowity paraliż i ,że muszę mieć jak najszybciej operację kręgosłupa zaczęłam intensywnie szukać lekarza, który operował by mnie. Najwcześniejszy termin, dodam pilny, miałam na kwiecień 2021r.A dla mnie każdy dzień przybliżał mnie do kalectwa.Zaczęłam odmawiać Nowennę Pompejańską w intencji jak najszybszej i udanej operacji.Początki były bardzo trudne, nie potrafiłam się skupić na modlitwie,coś mi podpowiadało, bym to rzuciła, zaprzestała modlitwy, że nie wytrwam. Przed rozpoczęciem Nowenny Pompejańskiej czytałam dużo na jej temat i świadectwa osób, które miały podobne dylematy na samym początku Nowenny, a jednak przezwyciężyły to wszystko i odmówiły ją do końca.Postanowiłam jednak wytrwać w modlitwie , gdzieś po tygodniu wszystko się uspokoiło i zaczęłam się modlić już spokojnie i bez problemu. Te 3 różańce dziennie, które kiedyś były dla mnie niewykonalne, nie stanowiły dla mnie w tym momencie żadnej trudności.Odmówiłam całą Nowennę Pompejańską nawet nie wiem kiedy, tak szybko ten czas upłynął .Po tygodniu od zakończenia Nowenny, zostałam powiadomiona ze szpitala,że moja operacja odbędzie się za miesiąc, tj. w październiku 2020r. Czyli pół roku wcześniej, niż była planowana operacja .Wierzę,że to dzięki Nowennie moje prośby zostały wysłuchane.Operacja udała się i wszystko jest w porządku. Obiecałam sobie,że od tej chwili będę odmawiać Nowennę Pompejańską co najmniej 2 razy do roku.Właśnie kończę odmawianie 3 Nowenny w swoim życiu i nie ostatniej.Codziennie dziękuję Matce Boskiej za to,że jestem zdrowa i,że otacza mnie swoją opieką i moich bliskich.
