Umiłowani w Chrystusie Panu, Nowennę Pompejańską odmawiając, zostałem wysłuchany przez Pannę Różańcową z Pompejów. Nasza Królowa z matczynym sercem spojrzała na mą niegodną i spowitą grzechem duszę i oprócz tego, że mnie wysłuchała, obeszła się ze mną w sposób niezwykle łagodny i rozwiązała wiele spraw duchowych poprzez moje wołanie.
Był 2017 rok. Po dwóch latach studiów za granicą wróciłem z dyplomem do umiłowanego kraju Matki Bożej, czyli do Polski, na parę miesięcy. Pod koniec studiów, wyprzedzając już etap obrony pracy magisterskiej, aplikowałem do różnych firm, by móc chociaż przystąpić do rozmów kwalifikacyjnych. Pomimo tego, że miałem paroletnią praktykę, popartą studiami z tego zakresu pracy – nikt nie chciał ze mną nawet rozmawiać. Wysłałem paręset aplikacji bez oddźwięku. W Polsce zająłem się pracą fizyczną – pomagając najbliższym i… odmawiałem Nowennę Pompejańską w intencji dostania dobrej pracy. W tym czasie przystąpiłem po nastu latach do spowiedzi z całego życia. Pod koniec Części Dziękczynnej, odezwała się do mnie placówka zza granicy, w ogóle nie związana z moim profilem i wykształceniem. Wróciłem za granicę do kraju, w którym studiowałem i po paru dniach podpisałem z tą placówką kontrakt. W holu placówki stała za szkłem figura Matki Boskiej Fatimskiej, a nad schodami wisiał Ukrzyżowany Chrystus. Przebywałem w kraju typowo laickim z dziećmi, które uwolniły moje serce od wszystkich dotychczasowych problemów, otworzyły moje serce, przywróciły mi radość życia oraz nakreśliły mi sens życia. Pracowałem tam do końca kontraktu i ta praca wytyczyła mi życiowe priorytety i właściwe tory.
Dziewica Różańca Świętego z Pompejów wie najlepiej co jest dla nas najlepsze w danym momencie życia. Dajmy się jej poprowadzić, za rączkę – jak dzieci, a Ona zaprowadzi nas do Boga Żywego. Chwała Panu!
