Ola: Łaski płynące z modlitwy

Przez pewien okres czasu żyłam z dala od Pana Boga. Przekonana, że miał on na na większość niepowodzeń w moim życiu, przestałam uczęszczać do Kościoła oraz korzystać z Sakramentów. Usłyszałam o Nowenne Pompejańskiej od bliskiej znajomej, która wymodliła sobie swoją intencję jakiś czas temu. Ja rozpoczęłam odmawianie swojej, kiedy dowiedziałam się, że nowotwór mojego ukochanego jest na ten moment nieuleczalny z powodu zaawansowania. Mamy dopiero po dwadzieścia parę lat i wiele planów na wspólną przyszłość. W takim momencie, słysząc te diagnozę człowiekowi zawala się cały jego świat… Tak też było z nami. Kiedy ja zaczęłam już odmawiać swoją Nowenne, chłopak powiedział, że zacznie swoją po moim zakończeniu. I wtedy po trzech dniach od mojego rozpoczęcia stało się coś niesamowitego – znajomy przywiózł mu różaniec, który przekazał mu ksiądz z pobliskiej parafii, ten z kolei otrzymał go od samego JPII, który nakazał, aby przekazywać go każdemu, kto znajduje się w ciężkiej sytuacji życiowej. W tym samym dniu zaczął on na nim odmawiać Nowenne. Po jakimś czasie przyśnil mu się zmarły ksiądz z jego parafii, który nakazał mu przystąpić do Komunii Św. I tak też się stało. Moc Ducha Świętego i Różańca czuć było na każdym kroku. Po prawie 9 latach przystąpiłam do Sakramentu Spowiedzi oraz Komunii Św. Otrzymałam dobrego spowiednika , który mnie wysłuchał i udzielił rozgrzeszenia. W tym czasie chłopak przyjmując mocna chemioterapię czuję się i wygląda znakomicie, nieadekwatnie do stanu swojego zdrowia oraz przyjmowanych leków. Wysyłam intencje do Sanktuarium w Pompejach, ktoś zamawia Mszę w intencji jego zdrowia w Sanktuarium na Jasnej Górze. Na drugi dzień po Mszy nad ranem objawia mu się Matka Boska Częstochowska, sen wywołuje w nim takie emocje, że budzi się zaplakany. Ja otrzymuje ogromny spokój i ukojenie w trakcie odmawiania Nowenny. W międzyczasie dowiaduje się o św. Charbelu. Zaczynam odmawiać codziennie Nowenne do niego. Wszędzie otrzymuje znaki od tego świętego. W szpitalu, w którym leczy się chłopak będąc tam już tyle razy – dostrzegam po raz pierwszy jego wizerunek na małym obrazku w kącie sali. Kończę Nowenne 16/05 z ogromnym żalem – żalem, że to już koniec i już wiem, że już nigdy nie rozstane się z Różańcem Św. Chłopak kończy ja 19/05,trzy dni po mnie – w 17-stą rocznicę swojej Pierwszej Komunii Św. W międzyczasie ma robiony pierwszy tomograf od rozpoczęcia leczenia. W poniedziałek przed wynikami w nocy nawiedza go Św. Charbel. We wtorek otrzymuje on wyniki – jest znaczna poprawa, wszystkie duże guzy zmniejszaja się o połowę , w jednym plucu (przerzuty) znikają one całkowicie, tak samo jest z narzadami, które są całkowicie czyste, nie powiększone, krew jest dobra, więc nadal może kontynuować chemioterapie. Jestem tutaj dzisiaj, winna kochanej Mateczce Boskiej i św. Charbelowi to świadectwo, dziękuję wam za wysłuchane modlitwy, za wszelkie dobro, za wymodlone łaski, za uzdrowienie mojej duszy. I już wiem, że nigdy w życiu nie wypuszcze Różańca z rąk. Wiem również to, że za jakiś czas pojawię się tutaj i napisze świadectwo uzdrowienia mojego ukochanego. Chwała Tobie Chryste!

Zobacz podobne wpisy:

Jarek: Wierzę, że dostałem drugą szansę Bezimienny: Powrót ukochanej osoby Marcin: Modlitwa o nawrócenie Bogusia: Uzdrowienie duchowe