Dawno chciałam napisać świadectwo po odmówieniu Nowenny pompejańskiej, ale ciągle odkładałam to na dalszy plan, były inne obowiązki, lecz w końcu się przełamałam. Usłyszałam o niej przypadkowo i razem z mężem postanowiliśmy odmówić ją w intencji teścia, który jest alkoholikiem. Intencję zaproponował mój mąż, który ma nadzieję, że teść przestanie pić. Na początku podeszliśmy z wielkim zapałem, ale po kilku dniach odmawiania zaczęły się problemy. Mnie nawiedzały jakieś dziwne myśli, straszne, przerażające, walczyłam z nimi. Mój mąż też nie mógł się skupić. W części dziękczynnej było już lepiej, chociaż też zdarzały się momenty złych myśli. My od domu rodzinnego męża mieszkamy 600 km, na drugim końcu Polski, pytaliśmy się teściowej, czy może coś zmieniło, ale z rozmów wynikało, że czasami było gorzej i jej dokuczał. Nie poddawaliśmy się. Zauważyłam, że podczas odmawiania Nowenny, w naszym domu panował spokój, nie kłóciliśmy się z mężem. Po odmówieniu Nowenny, dostaliśmy łaskę o której marzyliśmy od dawna. Okazało się, że jestem w ciąży. Cieszyliśmy się ogromnie, tym bardziej , że podświadomie o to chciałam się pomodlić, ale nie chciałam wyjść na egoistkę. Matka Boska wiedziała, jako pierwsza czego nam potrzeba i spełniła nasze marzenie, chociaż modliliśmy się o coś innego. Bardzo Jej za to dziękuję, codziennie dziękuje Jezusowi i Maryi za ten cud. Maryi dziękuję również, że doprowadziła mnie do Swojego Syna. Moje nawrócenie to świeża sprawa i Ona towarzyszy mi i prowadzi cały czas. Czasami mam wrażenie jakby Ona wybrała mnie, żebym zmieniła swoje życie. Teraz zastanawiam się nad podjęciem kolejnej Nowenny o pomyślny przebieg ciąży i poród. Mam pewien opór,ale to pewnie działa zły, dlatego proszę o wsparcie.
Znam takie przypadki gdzie urodził się wnuk/wnuczka i dziadek bądź babcia przestali pić. 😉
A co z tesciem? Pije nadal?