Swoją Nowennę Pompejańską zaczęłam 1 kwietnia 2017 roku, niby w konkretnej intencji, ale dość szeroko można ją zrozumieć… Był to czas pozornie ciężki, przeżyłam w poprzednim miesiącu chyba najgorsze kilka tygodni w życiu, czując się zastraszona i zlękniona przez bliskiego mojego wtedy jeszcze narzeczonego. Miałam lęki nocne związane z demonami, koszmary najgorsze w życiu, naprawdę się bałam. A do tego jeszcze czekało mnie rozstanie z narzeczonym, bałam się samotności i rozstania z człowiekiem z którym byłam tyle czasu. Modliłam się o uzdrowienie serca, nie chciałam się dłużej bać. Modlitwa pomogła mi lekko przeżyć zmiany w moim życiu: najpierw rozstanie, potem przeprowadzka. Rozstanie przeżyłam naprawdę lekko jak na ilość czasu, którą razem byliśmy i planowany ślub.
Po zakończeniu Nowenny, poleciałam z koleżanką na kilka dni do Włoch, nocując w Pompejach. Byłam na mszy w bazylice, widziałam obraz, ale niestety nie nawiedziłam obrazu tak jakbym chciała (dużo turystów, trochę jak wycieczka szkolna, nie dałam rady się wyciszyć).
Od czasu Nowenny wiele się działo po powrocie z Włoch wstąpiła we mnie nowa energia, radość, zaczęłam lubić siebie jak nigdy wcześniej. Od tamtej pory czuję się silniejsza, piękniejsza i chyba mocniej związana z Maryją. Co jakiś czas jeździmy z rodziną do Niepokalanowa (zaczęliśmy jeszcze przed moją Nowenną) w pierwszą sobotę miesiąca zawierzyć siebie, innych, miejsca pracy, inne sprawy Niepokalanej i po każdym zawierzeniu dzieje się coś nieoczekiwanego, wydarza się coś o co prosiliśmy.
Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!
Zdrapka „Nowenna pompejańska” – pomoc w modlitwie
Medalik pompejański
Nie jestem przykładną Katoliczką, a mimo wszystko Ona mnie chroni i mi pomaga, za co jestem jej ogromnie wdzięczna! Nie wyobrażam sobie jak moje życie mogłoby wyglądać gdyby nie opieka Boża i pomoc Maryi.
