O nowennie pompejanskiej dowiedziałam się kiedy po badaniach prenatalnych okazało się że nasza córeczka może mieć zespół Downa. Ryzyko 1:10. Lekarz zaproponował aminopunkcje bo gdy dysfunkcja się potwierdzi to będziemy mogli usunąć ciążę. Byliśmy z mężem w szoku gdy to usłyszeliśmy. Nie zgodziliśmy się na aminopunkcje bo nigdy nie zabili byśmy naszego dziecka i wiedzielismy, że bedziemy je kochać, chore czy zdrowe. Moja ciąża to dla nas był cud ponieważ według lekarzy mieliśmy już nie mieć dzieci. Mąż znalazł na internecie świadectwa osób, które dzięki nowennie zostały wysłuchanie w różnych trudnych życiowych sytuacjach. Bez wahania zaczęłam odmawiać nowenne prosząc o zdrowie dla naszej córeczki, albo jeżeli taka wola Boża o sprostanie jego oczekiwaniom. Dokładnie 15 lat po narodzinach swojego brata urodziła się zdrowiutka dziewczynka. Każdego dnia dziękuję Panu Bogu, Jezusowi i Maryji za ten cud. Za to, że w ogóle jest i za to, że jest zdrowa. Odmawianie nowenny dało mi spokój i wiarę ze będzie dobrze, że Bóg wie co robi. Jestem pewna, że jeszcze nie raz odmówię nowenne. Z całego serca dziękuję.
Gratuluje zdrowego dziecka. Chce tylko dodać ze amniopunkcja to rozszerzone badania prenatalne – które dają odpowiedz w 100 procentach na temat genomu potomka. Proszę nie mylić amniopunkcja z aborcja. Po amniopunkci rodzice decydują czy dalej chcą podejmować jakieś kroki czy nie.
Autorka tekstu dokładnie tak napisała. Jeśli diagnoza by się potwierdziła mogliby podejmować dalsze decyzje. I chyba oczywiste, że jeśli nie bierze się pod uwagę usunięcia ciąży to to badania jest niepotrzebne, bo niesie za sobą ryzyko dodatkowych powikłań.