Emilia: Zaczęłam doceniać każdy dzień życia

Witam, pod koniec lipca skończyłam odmawiać 2NP.Pragnę przeprosić Maryję za moją opieszałość w złożeniu świadectwa.Pod koniec jej odmawiania w moim życiu wydarzył się prawdziwy cud.Dowiedziałam się że zostanę po raz drugi mamą.Równo rok czasu staraliśmy się o te dzieciątko i choć nie było to moją intencją w tej nowennie, Maryja wiedziała jakie jest wielkie pragnienie mojego serca.Intencja w której się cały czas modlę tą nowenną , a także nowenną do Maryi rozwiązującej węzły,odmawiam koronkę do bożego miłosierdzia,jest w trakcie ,,rozwiązywania,,.Jestem osobą,która kilka lat temu zachorowała na nerwicę lękowa.Gdyby nie Bóg i Maryja nie wiem co by się ze mną działo.Już po odmówieniu 1 NP poczułam tak ogromną ulgę,Maryja otworzyła mi oczy na wiele spraw, wiele rzeczy poukładała w głowie,przyniosła ten piękny, błogi spokój w moje wnętrze.Ciężko to oddać słowami,ale nagle jakaś zasłona spadła mi z oczu i zaczęłam na wszystko spoglądać inaczej:na siebie samą, na moja rodzinę, na najbliższe mi otoczenie.Zaczęłam doceniać każdy dzień życia, jaki by nie był i dziękować Bogu za to że się wydarzył.Nazwałabym to celebracją każdego dnia życia.Niegdyś byłam osobą strasznie zakompleksioną,nie wierzącą w siebie,o niskiej samoocenie i poczuciu gorszości od innych.Dziś na nowo uczę się kochać samą siebie taką jaką jestem,nikomu niczego nie zazdrościć i do nikogo się nie porównywać.W ten sposób właśnie Maryja pomaga mi dzień po dniu wychodzić z nerwicy.Czuję to codziennie,to są te wielkie, ciche cuda które Bóg czyni dla mnie za pośrednictwem Maryi.Dziękuję Matko najkochańsza, moja Mamo.

Zobacz podobne wpisy:

Magdalena: Chcę prawdziwie żyć Monika: Dałam radę