Agata: Ta modlitwa zmienia rzeczywistość, a przede wszystkim nas samych

Szczęść Boże! Po doświadczeniu ostatniej nowenny pompejańskiej zauważyłam, że Pan Bóg chętnie wysłuchuje próśb swoich dzieci gdy proszą o coś dla swoich braci i sióstr. W maju tego roku postanowiłam odmówić nowennę w swojej intencji, ponieważ stałam przed wyborem ważnej decyzji w moim życiu. Jestem studentką, a na uczelni gdzie studiuję poznałam moją przyjaciółkę, która podobnie jak ja była wtedy w trudnej sytuacji i nie wiedziała co dalej zrobić. Postanowiłam więc opowiedzieć jej o nowennie. Zdawałam sobie sprawę, że w trakcie trwania roku akademickiego nie jest łatwo wygospodarować czas, jednak pomyślałam: dlaczego nie spróbować ? Rzeczywiście moja przyjaciółka uznała, że odmawianie 3 części różańca to o wiele za dużo. Jej reakcja nie zaskoczyła mnie, jednak w duszy byłam lekko rozczarowana. Byłam wtedy w drugim dniu nowenny w swojej intencji. Gdy wróciłam do domu, po południu miałam telefon. To była moja przyjaciółka. Powiedziała, że poczytała na internecie o tej nowennie i zdecydowała się zacząć ją odmawiać(!), jednak nie w sprawie osobistej, lecz w intencji swojej mamy, która ma usunięty żołądek z powodu choroby nowotworowej i jest w ciężkim stanie. Początkowo miała swoją inna intencję, ale stwierdziła że to byłby egoizm z jej strony gdyby się modliła w tej intencji gdy jej mama jest w takim stanie. Kiedy się o tym dowiedziałam, mnie również zrobiło się trochę głupio. To jak to: ja będę modlić się o łaski dla siebie a moja przyjaciółka modli się o zdrowie dla chorej mamy? Chwilę walczyłam ze sobą: co robić ? Naprawdę potrzebowałam pomocy Maryi. Jednak w końcu stwierdziłam, że przecież Matka Boża wie i widzi moje problemy i na pewno mnie nie zostawi samej, są rzeczy ważne i ważniejsze, i jeszcze tego samego dnia postanowiłam zmienić intencję mojej nowenny – od tej pory modliłam się o dar wiary dla mamy mojej przyjaciółki (o czym jej nie powiedziałam). Jej mama była trochę załamana, lekarze nie mówili nic dobrego. Nie czuła obecności Boga przy sobie, chyba po części obwiniała Go o to co ją spotkało. Przyjaciółka powiedziała jej o nowennie jednak nie była nią specjalnie zainteresowana. Mimo to modliłyśmy się. Obydwie w swoich intencjach:) Był chyba 9 dzień mojej nowenny gdy moja przyjaciółka powiedziała mi, że nie wie co się stało, ale jej mama nagle postanowiła zacząć odmawiać nowennę! Wtedy naprawdę poczułam, że Matka Boża pokazuje Swą moc i powiedziałam jej, że zmieniłam moją intencję. Bardzo ją to wzruszyło. Od tamtej pory nasza przyjaźń pogłębiła się jeszcze bardziej, zaczęłyśmy wspólnie chodzić na msze święte i modlić się nowenną podczas adoracji Najświętszego Sakramentu i wspólnych spotkań. Myślę, że bardzo nas to ubogaciło. Doświadczyłyśmy mocy wspólnej modlitw. Oczywiście i ja, i moja przyjaciółka, a także jej mama, w trakcie odmawiania nowenny doświadczałyśmy różnych pokus, czasem było łatwiej, innym razem trudniej, jednak nie zrezygnowałyśmy. Zaraz po zakończeniu nowenny wszystkie rozpoczęłyśmy ją od nowa. Stan zdrowia mamy mojej przyjaciółki nie polepszył się znacząco, jednak jest pewna poprawa. Nie wiem co będzie dalej, ale jestem pewna, że gdy ktoś odda się w opiekę Maryi to już nie ma się czego obawiać. Widzę, że ta modlitwa naprawdę zmienia rzeczywistość, a przede wszystkim nas samych. Jezu ufam Tobie…

Zobacz podobne wpisy:

Janka: Moje świadectwo Małgosia: Nie mogę przestać Helena: Tyle cudów i łask Bożych