Nowenną Pompejańską modliłyśmy się razem z moją mamą o zdrowie dla niej . Wcześniej pojawiło się krwawienie przy oddawaniu kału , mama była słaba , wstępne badania wykazały guz w jelicie grubym . Kolejne badania w listopadzie potwierdziły raka . Nowennę postanowiłyśmy rozpocząć 8 grudnia w Godzinę Łaski .
Mama szybko jeszcze w grudniu ze skierowaniem trafiła do szpitala onkologicznego . Tam przyjął ją zupełnie przypadkowo bardzo dobry i doświadczony lekarz chirurg onkolog , który gdy dowiedział się , że mama pochodzi ze wsi , do której 40 lat wcześniej wyjeżdżała na wakacje bliska mu osoba z rodziny i o dziwo pamiętał nazwisko i nazwę tej wsi , pomimo , że miał wówczas ok 12 – 15 lat – potraktował mamę jak pacjenta , któremu należy się leczenie mimo wieku 82 lat . Wcześniej przy badaniach lekarze podając wyniki czy diagnozę kręcili głową – no bo przecież w tym wieku na coś trzeba umrzeć . Wszelkie konieczne badania były wykonane w ciągu kilku dni , nawet te , na które czeka się tygodniami . Po drodze inny lekarz nie wyraził zgody na operację z uwagi na słabą wydolność płuc , ale lekarz – „anioł” powiedział , że gdyby chodziło o jego mamę to podjąłby to ryzyko póki nie ma jeszcze przerzutów . Mama zgodziła się na operację na własne ryzyko . W połowie stycznia w czasie operacji wycięto część jelita , mama wybudziła się , po tygodniu wróciła do domu , czuje się dobrze . Teraz odmawia kolejną NP w podziękowaniu za otrzymaną łaskę od Najświętrzej Królowej Różańca Świętego bo bez Niej nie miałaby tak wspaniałej opieki i przebiegu leczenia . Dziękujemy Ci Nasza Matko za to , że mama może jeszcze pozostać z nami . Muszę jeszcze dodać , że mama modli się codziennie różańcem , a wcześniej odmawiała kilka NP w intencjach za moje córki o dar macierzyństwa i w obu przypadkach prośby zostały wysłuchane .
Wzruszające. Dobrze jest spotkać na swej drodze „anioła” – czy to lekarz, czy przełożony, czy przyjaciel.