Damian: Popadłem w okultyzm ale to nie na tym się skończyło…

Nigdy nie pisałem świadectw, postaram się to napisać zrozumiale. Nazywam się Damian jestem zwyczajnym nastolatkiem. Zacznę moją historię od początku. Wszystko zaczęło się około roku 2008. W szkole nie miałem za dobrze w ocenach miałem problemy i nie wiedziałem do kogo się zwrócić z nimi więc zacząłem czytać o magii. Na początku było to tylko czytanie ale z czasem zły duch (kiedyś nie wiedziałem jak to się nazywa teraz już wiem ) podszeptywał do złego. Był to kroczek po kroczku, amulety, talizmany, rytuały, obchodzenie świąt pogańskich. Powoli dążyłem do sekty wicca. Popadłem w okultyzm ale to nie na tym się skończyło.

W 2015 roku w sierpniu gdy moich rodziców nie było w domu szatan przyszedł do mnie i kazal mi podpisać pakt tak zrobiłem. (Trochę historię skrócę) Od pierwszej klasy gimnazjum jestem w szkole katolickiej dziś jestem w trzeciej klasie. Miałem rozmowy z Księdzem Dyrektorem na temat tego czym się zajmuję ale nie słuchałem. W końcu szatan zaczął przychodzić i dręczyć mnie. Zgłosiłem się o pomoc do mojego Księdza katechety do którego mam zaufanie. Przystąpiłem do Generalnej spowiedzi. Stało się to tuż przed moimi feriami. W czasie tego wolnego zacząłem modlić się modlitwą wieczorną i poranną, chodzić do Kościoła i zmawiać koronkę do Miłosierdzia Bożego. Dnia 27 miesiąca styczeń rozpocząłem Nowennę Pompejańską. Dziś jestem na 11 dniu Nowenny. Nie jest mi łatwo modlić się, ponieważ zły duch chce mnie gdzieś tam skusić ale ja się nie poddaje. Nie jestem co prawda nawet pośrodku tej Nowenny. Prosiłem tylko o uwolnienie mnie z sideł złego ducha. Czuję, że jestem pod opieką Niebiańskiej Matki. Matka Boża spowodowała, że kontakty między moimi rówieśnikami się poprawiły. Otrzymałem łaskę wytrwania i umocnienia w Bogu. Matka Boża prywatnie objawiła mi się, dostałem poważną misję, o której bym się nie spodziewał. Nie spodziewałbym się, że ja taki okropny grzesznik mogę otrzymać od Matki Bożej powołanie do życia zakonnego. Oczywiście z tą informacją polecę się do księdza by z nim o powołaniu porozmawiać. Wierzę, że Sakrament Bierzmowania, który przyjmę 15 marca tego roku na pewno umocni mnie w tym powołaniu do życia zakonnego. Pan Bóg jest naprawdę Wielki już takie cuda zrobił w moim życiu, że nie umiem tego obrać w słowa. Nawróciłem się do Boga, modlę się do Matki Bożej o to by wstawiła się za mnie do swego Syna. Ufam temu, że Panienka Najświętsza nie zostawi swoje dzieci w potrzebie.

Zobacz podobne wpisy:

Kamila: Nowy człowiek w Chrystusie Jezusie. Karolina: Czuję, że Ktoś nade mną czuwa Monika: Ratunek małżeństwa JOANNA: Dawno temu byłam zniewolona okultyzmem…