Marek: Pan Bóg uleczy każdą, nawet najgłębszą ranę!

Pragę podzielić sie z Wami moim świadectem, nie mam wątpliwości, że jeszcze bardziej przekona Was do odmawiania i wiary w tę niezwykłą i pełną miłości dla nas modlitwę.

Od czego by tu zacząć? Może od tego, że moje dzieciństwo nie było do końca udane, rodzice często i bardzo się kłócili, zawsze brakowało pieniędzy, a mój ojciec uciekał od obowiązku jakim jest rodzicielstwo. Spowodowało to u mnie nerwice, depresje i inne choroby. W życiu też nie za bardzo mi się wiodło, od zawsze miałem ogromny problem ze znalezieniem swojej drogi w życiu. Jeśli coś zaczynałem to zaraz to kończyłem, nie potrafiłem wytrwać, nie byłem opanowany i spokojny w moich wyborach, cały czas czułem, że coś mi zagraża i że jest mi bardzo ciężko. W pewnym momencie zaczałem zauważać, że ciąży nade mną jakieś fatum, że Bóg się na mnie uwziął, a to dlatego, że jestem grzesznikiem i w ten sposób mam odpokutować moje grzechy.

Wielokrotnie w swoim życiu podejmowałem próby naprawy sytuacji. Wiele razy sobie mówiłem, że od teraz jestem nowym człowiekiem. Budowałem więc mozolnie wizje samego siebie i tak przedstawiałem się innym. Dziwiłem się przy tym, że dlaczego inni mogą być sobą, że przychodzi im tak łatwo i naturalnie, a ja tego nie mogę. Bo ja będąc sobą siebie nie lubię, nie kocham, nie mogę wytrzymać, ja sam sobie sprawiam mnóstwo problemów i cierpienia. Moi drodzy, w ten sposób postępowałem nie raz i za każdym razem moja konstrukcja samego siebie upadała z ogromnym hukiem. W ten sposób wyglądało moje życia, ciągła wewnętrzna walka i niszczenie siebie.

Medalik pompejański

Przywiozłem trochę medalików z Pompejów i wciąż są one dostępne za kilka złotych!

Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!

Mam dla ciebie sprawdzoną propozycję: możesz wraz z nami rozpowszechniać nowennę nie do odparcia! Przygotowaliśmy bezpłatne pakiety z obrazkami i modlitwą. To świetna okazja, by nieść…

Zdrapka „Nowenna pompejańska” – pomoc w modlitwie

Od lat rozdajemy obrazki z pompejanką. a teraz także w formie zdrapki!

Jakiś czas temu ponownie w obliczu ogromnych stresów, ogromnie ostrego życiowego zakrętu wróciły stare, dobrze mi znane problemy. Zastanawiałem się dlaczego ja mam tak ciężko, dlaczego nikt mi nie pomaga, nikt mnie nie rozumie, dlaczego życie jest dla mnie tak strasznie trudne. O co chodzi, że inne osoby z mojego rocznika mają już domy, dzieci, stabilną pracę, a ja pomimo kilku lat męki wciąż nie mam nic?! Odpowiedzi udzieliła mi Maryja, ale o tym za moment..

Pierwszy raz na nowennę pompejańską trafiłem ponad rok temu i wtedy pomimo różnych problemów stwierdziłem, że odmówienie tej modlitwy jest chyba niemożliwe. Odmawiałem ją przez 4 dni i zajmowała mi grubo ponad godzinę, a wychodząc rano do pracy i wracając wieczorem często wyczerpany, nie miałem już siły jej odmawiać. Wszystko jednak zmieniło się w tym roku, gdy jednak potrafiłem znaleźć czas i dopiero wtedy się zaczęło…

Drogi jakimi prowadzi nas Pan Bóg są naprawdę zawiłe i trudne, ale z jego pomocą jesteśmy w stanie je pokonać. Pan nigdy nie nałoży na nas ciężaru, którego nie uniesiemy. W moim przypadku chodziło jednak, aby mnie upokorzyć, samego przed sobą i sprowadzić na samo dno. Oczywiście nie Pan Bóg to zrobił, ale ja sam sobie miałem to zrobić, aby w końcu przejrzeć na oczy kim jestem. Dopiero od tego momentu zaczęła się moja przemiana i zrozumienie siebie – kim jestem, dokąd zmierzam. Był to dotychczas najtrudniejszy moment w moim życiu, dziękuję Panu Bogu, że dał mi tak wspaniałą żonę, które była ze mną w najtrudniejszych momentach.

Moi Drodzy, Modlitwa do Najświętszej Pani, mojej i naszej Matki otworzyła mi oczy. Oto zdałem sobie sprawę z kilku bardzo ważnych rzeczy. Nie kochałem siebie, tylko od siebie wymagałem i się gnębiłem, nienawidziłem, nie akceptowałem. Nie akceptowałem również swojego życia, tego co w nim dokonałem, nie widziałem jego sensu. I co najważniejsze miałem fałszywy obraz Boga, który ukształtowali we mnie moi rodzice oraz życie, w postaci spotkanych osób, przeżytych sytuacji – oczywiście to wszystko jest efektem zła, które nie pochodzi od Boga, ojj nie!

Musicie zobaczyć, że dopiero ta sytuacja, te kilka bezsennych nocy, przeżytych dni w potężnym stresie, zamęczaniu i wyniszczaniu siebie pomogło mi zrozumieć kim jestem (to wszystko nałożyło się, gdy miałem ogromne problemy w pracy oraz finansowe – wciąż jeszcze nie wszystko się rozwiązało, ale jak wiadomo, do wszystkiego trzeba cierpliwości oraz czasu). Okazało się, że jestem biednym, poranionym i nędznym dzieckiem. Ja sam pozostawiłem się sam sobie, ponieważ nie znając Boga, mając fałszywy Jego obraz oraz siebie Pan nie mógł we mnie działać. Na początku zdałem sobie sprawę z tego, że siebie nie kocham, i że mój obraz Boga jest zafałszowany. Dopiero wtedy zdałem sobie sprawę, że Pan mnie kocha i dopiero wtedy zrozumiałem czym jest moje cierpienie. Mogłem je wówczas przyjąć i zaakceptować i ofiarować Panu Bogu. Dopiero wówczas Pan przedstawił mi dwie wersje siebie – tę, którą błogosławił, którą powołał do wiecznej szczęśliwości i wiecznego towarzystwa dla siebie. Mężczyznę dobrego i silnego, opanowanego i troskliwego. Oraz przestraszone dziecko, spragnione miłości, poranione, opuszczone i zagubione – bo tę ostatnią wersje cały czas pielęgnowałem. To opuszczone dziecko, nie doświadczające prawdziwej miłości wychodziło ze mnie gdy pojawiał się stres, gdy za każdym razem waliła się maska, którą zakładałem. To był dla mnie szok, przez całe życie wmawiałem sobie, że jestem kimś innym, nie akceptowałem tych ran, swojej nędzy i nie kochałem siebie.

Odmawiając nowennę modliłem się i wciąż modle się, bo za parę dni zakończy się moja nowenna o dary Ducha Świętego dla siebie, aby udało mi się w życiu to co chce osiągnąć, do czego zostałem powołany. Dziś już wiem, że właśnie w tym momencie zakończyła się moja gehenna, tułaczka. Dzisiaj jestem w końcu zdolny do tego, aby pokochać siebie, zacząć poznawać siebie i przyjmować prawdę o sobie samym. Dzisiaj jestem zdolny przyjąć prawdę o Bogu takim jakim jest, przyjąć Jego miłość i zrozumieć to co On dla mnie zrobił. W czasie odmawiania nowenny od samego początku poprzez wstawiennictwo Maryi, mojej kochanej Matki, Pan od samego początku zsyłał na mnie łaskę pokoju i miłości. Miałem kilka mistycznych przeżyć, które pomogły mi zrozumieć miłość Bożą. Teraz wiem, czym jest wiara, bo powiedział mi o niej sam Pan Bóg: „To pokładanie ufności w Moje Słowo”. Uwierzmy w to, że Pan jest nam życzliwy, pragnie naszego dobra i naszego szczęścia. Odtąd nie chce budować niczego sam, nie na piasku, ale z Panem Bogiem i na skale.

Zobacz podobne wpisy:

Maria: Dziś czuję się wolna! Elwira: Moje życie wkracza na inny etap Małgorzata: Modlitwa, która potrafi zdziałać cuda Barbara: Zbliżenie się do Boga