Długo zwlekałam żeby napisać to świadectwo. Ciągle bark czasu i tak zleciało pół roku od podjęcia decyzji w sprawie odmawiania nowenny pompejańskiej. Ale chodziłam ciągle z wyrzutami, że obiecałam Matce Bożej przekazanie świadectwa i dłużej nie mogłam już czekać. Moją pierwszą intencją było uwolnienie mojego taty z nałogu alkoholizmu. Tata pił zawsze odkąd pamiętam. Odmawianie nowenny zmieniło mnie samą. Tak naprawdę to my sami zupełnie nie wiemy co jest dla nas ważne w życiu w danym momencie. Chcemy zrobić wiele dla innych, a Matka Boża wie najlepiej co my tak naprawdę potrzebujemy. Moja intencja nie została jeszcze wysłuchana. Chociaż mój tata jest już innym człowiekiem. Przyznaje się do nałogu z którym podjął walkę. Nie udało mu się jeszcze całkowicie uwolnić się od niego, ponieważ pije mniej, ale ma świadomość ataków złego. Dlatego będę z ufnością czekać na dalsze owoce. W tym wszystkim bardzo ważne jest jeszcze, aby mój tata otrzymał również łaskę przebaczenia od najbliższych, czyli mojej mamy, mojej siostry i brata, którzy są jeszcze daleko od tego. Ale wierzę, że to kiedyś nastąpi. Po za w tym w tym okresie otrzymałam za wstawiennictwem Matki Najświętszej wiele innych łask, a których jak sobie pomyślę to mam łzy w oczach z wdzięczności. W sumie odmówiłam już trzy nowenny. Mam 37 lat. Pochodzę z rodziny wierzącej. Ale to co odkryłam dopiero teraz przez nowennę pompejańską to mnie uświadomiło, że nie rozumiałam wiele rzeczy, można tu użyć określenia takiego „letniego katolika”. Bardzo bym chciała jeszcze przekonać moją rodzinę, żeby wyciągnęli takie same wnioski i oddali wszystkie problemy i udręki Matce Bożej. Wierzę i ufam, że tak się stanie kiedyś… Dziękuje się Matko Najświętsza za wszystko!
Sylwio masz rację ta Nowenna przede wszystkim zmienia nas odmawiających…i chyba to jest największa Boża łaska jaką na skutek tej modlitwy otrzymujemy.
To prawda, że odmawianie nowenny pokazuje Nam jak „letnimi katolikami” jesteśmy. I to jest ta dodatkowa Łaska.
Szczęść Boże.