Joanna: Czyżbym odnalazła miłość?

Poczułam, że muszę napisać to świadectwo… by osoby które pragną miłości, UWIERZYŁY że Maryja ZAWSZE nas wysłucha… Moje świadectwo będzie długie… Zawsze byłam osobą bardzo wierzącą. Marzyłam o miłości, związku z osobą która nie będzie wstydzić się wiary, że pójdzie ze mną do kościoła, marzyłam o mężczyźnie który będzie dla mnie podporą, wsparciem, przyjacielem- która z nas o tym nie marzy 😉 2 lata temu spotkałam Łukasza, dla mnie ideał wtedy… spotykałam się z nim wtedy pół roku, jednak wyjechałam do innego miasta oddalonego o 200 km od niego do pracy, studia zaoczne w jeszcze innym mieście, widywaliśmy się raz na miesiąc… wtedy to po prostu nie przetrwało…cierpiałam bardzo, tęskniłam… nie mieliśmy kontaktu 2 lata, po tym czasie wróciłam do domu rodzinnego gdyż z pracą mi nie wyszło, modliłam się, marzyłam by spotkać Łukasza gdzieś na swojej drodze a tu ciach, 2 dni po przeprowadzce sms od niego, co u mnie, jak w pracy… czy pójdę z nim na kawę ja przyjadę do rodziców… radość była przeogromna !!! spotkaliśmy się w maju, rozmawialiśmy, nie było tematu powrotu, stwierdziłam że trzeba czasu, jednak Łukasz trzymał mnie bardzo na dystans co mnie bardzo bolało… spotykaliśmy się tak do sierpnia, jaką radość mi sprawił jak zaprosił mnie na wesele swojej bliskiej kuzynki, było ono 8 sierpnia, a 15 sierpnia było wesele mojego kuzyna na które zgodził się również pójść…. jego rodzina cieszyła się gdy mnie zobaczyli, już w żartach planowali nam ślub, wspólne życie…moja radość nie trwała długo, na tym weselu przy mnie zaczął się całować z inną kobietą… stałam 2 metry obok, czułam się jakby ktoś dał mi w twarz… nie płakałam, udawałam że tego nie widzę… bałam się wesela mojego kuzyna, co zrobi… jak się zachowa przy mojej rodzinie, nie było powrotu do tematu ze zdarzenia z wesela u jego kuzynki, tydzień później na tym drugim weselu zachowywał się idealnie, był wymarzonym partnerem ! Pełna nadziei dzień później zapytałam go, czy mamy szanse na powrót do siebie…powiedział nie. załamanie totalne… płakałam, nie jadłam… 18 sierpnia zaczęłam odmawiać nowennę pompejańską w intencji znalezienia dobrego męża… ale podświadomie chciałam oczywiście by był to Łukasz… ze łzami w oczach wyobrażałam sobie jak przyjeżdża do mnie z przeprosinami… odmawiam niecałe 2 tygodnie tą wspaniałą nowennę… wczoraj moja kuzynka wyciągnęła mnie w końcu z domu na imprezę, a tam… z nadzieją że spotkam Łukasza, poznałam Pawła …. z którym przebawiłam się calutką noc, dałam mu swój numer telefonu, ale nie oczekiwałam że zadzwoni… ale zadzwonił, z podziękowaniami za udany wieczór, z chęciami kolejnych spotkań…powiedziałam mu dzisiaj że może kiedyś… po czym wyciągnął od mojej kuzynki mój adres. Pare godzin temu przyjechał z kwiatami do mnie, powiedział że owszem nie znamy się długo ale od razu jak mnie zobaczył poczuł że musi mnie poznać… I co mnie zaskoczyło…. powiedział że odmawia nowenne pompejańską w intencji poznania kogoś wartościowego i że był dziś w kościele pomodlić się by móc mnie jeszcze spotkać !!! Wcięło mnie, i się popłakałam !!!! Spędziliśmy na prawdę kilka wspaniałych godzin na rozmowie a moi rodzice od razu go polubili 🙂 Jutro jesteśmy umówieni znowu… co będzie nie wiem…ale jestem pełna nadziei…wiem że jak dotrwał do końca nowenny, będę już wiedzieć 🙂 Szczęść Boże i wytrwałości w odmawianiu tej cudownej nowenny 🙂

Zobacz podobne wpisy:

A: Wymodlony Szczęśliwa: Miłość i wiele łask Michalina: Miłość