Gabriela: Strumienie miłosierdzia

Składałam już swoje świadectwo:

https://pompejanska.rosemaria.pl/2015/05/gabriela-nowenna-zycia/.

Od tamtego czasu doszły mi dwie nowenny. Pierwszą odprawiłam za córkę. Cuda działy się od pierwszych dni: niespodziewanie otrzymała pracę, znalazła korzystny kurs doszkalający, dający nowe szanse zawodowe . Praca to na razie godziny w szkole, ale jest to jakiś punkt wyjścia po okresie posuchy i pieniądze na przeżycie oraz ubezpieczenie bez upokorzeń urzędu pracy. Córka jest w świetnej formie, nabrała optymizmu, łatwiej jej pokonywać problemy zdrowotne. Niby nic (kobiety zrozumieją:-), ale fryzjer przypadkowo trafił z przepiękną i niezwykle twarzową fryzurą, co stanowi uroczą kokardkę na tym prezencie z nieba.

Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!

Mam dla ciebie sprawdzoną propozycję: możesz wraz z nami rozpowszechniać nowennę nie do odparcia! Przygotowaliśmy bezpłatne pakiety z obrazkami i modlitwą. To świetna okazja, by nieść…

Medalik pompejański

Przywiozłem trochę medalików z Pompejów i wciąż są one dostępne za kilka złotych!

Zdrapka „Nowenna pompejańska” – pomoc w modlitwie

Od lat rozdajemy obrazki z pompejanką. a teraz także w formie zdrapki!

O kolejnej nowennie napiszę parę słów więcej. Chodzi o to, że zaczęłam ją w innej intencji (nawet dokładnie nie pamiętam, w jakiej). Odmówiłam I część  różańca z pierwszego dnia i wybrałam się w ważnej sprawie do Dużego Miasta (mieszkam ok. 20 km od niego). Byłam przed czasem, ok. 25 minut i weszłam do kaplicy odmówić II część różańca. Spontanicznie poszłam jednak do spowiedzi, widząc światełko w zakrytym konfesjonale.  Mam bardzo trudną sytuację rodzinną, ciągną się za mną skutki popełnionych błędów i niesakramentalnego małżeństwa (były mąż choruje neurologicznie ze zmianami osobowości, skutki uderzyły w wiele osób i spraw, ale to nie sama choroba jest przyczyną problemów). Nie ukrywam, że nie chcę o tym pisać.

Merytoryczne jest to, że zrobiło się zamknięte koło nierozwiązywalnych spraw, a to co miało „leczyć” rodzinę i relację (kiedyś był możliwy ślub kościelny), wszystkich potruło i wywołało katastrofę ogólną. Pomysły na tę „genialną terapię” były moje, a skutki skonfrontowały mnie z moimi nigdy nierozwiązanymi, a często w ogóle nieuświadamianymi  problemami. Także i przez to straszne doświadczenie Pan Bóg uświadomił mi dobitnie, że wcześniej to wszystko, co „jakoś” działało, nie „kręciło się” za sprawą mojego samozaparcia, pracy, etc. tylko za sprawą jego bezgranicznego miłosierdzia i naprawdę boskiej cierpliwości. Ja jej tylko nadużywałam i wciąż myślałam, że istnieją NAJWAŻNIEJSZE na ŚWIECIE powody, by łamać wiele ogólnie przyjętych zasad.

Poszłam do tej spowiedzi z powodu awantur z byłym mężem (on jest w porywach bardzo agresywny słownie plus choroba robi swoje) i okłamywania go niby w dobrej wierze.     Ksiądz (to osobna historia: trafiłam na znajomego, choć to nieprawdopodobne – wytrwałam mimo ciężkiego wstydu) zadał mi nietypową pokutę. Powiedział, żebym cały miniony dzień (było ok. 18.00) i jego ostatnie godziny ofiarowała Bogu w intencji rozwiązania tych spraw. Od razu wiedziałam, ze zacznę nowennę od nowa, że to przekaz „z Góry”, o co mam się modlić. Wieczorem powtórzyłam I część różańca plus dwie pozostałe z nową intencją: sformułowałam ją jako „ratunek w niemożliwych do rozwiązania sprawach między mną a Janem: od trudnego kredytu hipotecznego poprzez sprawy prawne, materialne po rodzinne i osobiste”.

Od pierwszego wieczoru zaczęły się dziać rzeczy niebywałe i tak jest do dziś (zostało mi 9 dni części dziękczynnej). Były mąż jest wyjątkowo spokojny, kredyt (na razie) nie został wypowiedziany, zdarzyło się wiele miłych sytuacji. Wspomniana już córka lepiej znosi różne wyjątkowo nieprzyjemne sytuacje z ojcem, wyraża współczucie po raz pierwszy w życiu (on był ekstremalnie złym ojcem), a ich relacje były osobnym źródłem zgryzot.

Ja mam wyjątkowy „napęd” do pracy nad projektem, którego sprzedaż realnie może uratować finanse i pomóc mi, byłemu mężowi oraz dzieciom wyjść z niezłych tarapatów. Zrobił się z tego projekt życia, jakie będą jego dalsze losy – to już w rękach Boga. Mam też mnóstwo energii, siły, zdrowia, spotykają mnie gesty pomocy, wielkiej prawdziwej przyjaźni i wielkoduszności. Moja nadzieja jest jak wielki dąb czy inne ogromne drzewo.

Składam to świadectwo, bo wszyscy tak obiecaliśmy. Przepraszam za niejasności, ale ekshibicjonizm nic ważnego nie wniesie. Chcę podkreślić, że nie spodziewałam się tak spektakularnych efektów i moja wiara została bardzo umocniona.

Proszę wszystkich: trwajcie przy różańcu nawet jeśli wydaje się wam, że nowenna nie przyniosła efektów. Mimo trudności, rozproszeń, „klepań”, przeszkód. Zaczynam nabierać pewności, że chodzi o to, żeby ta modlitwa stała się jak chleb nasz powszedni – w niej i przez nią się zmieniamy w taki sposób, żebyśmy mogli przyjąć i dobrze wykorzystać to, o co się modlimy. Ile osób niezdolnych do małżeństwa (jego obowiązków i codzienności) modli się o męża czy żonę, utracjuszy o pieniądze, leni patentowanych oraz lawirantów o dobrą pracę i pieniaczy o zgodę w rodzinie. Różaniec wyciąga belki z oka i czyni nas pokorniejszymi, w ten sposób uzdrawiając nasze relacje z ludźmi i ze światem. Nie może być „modlitwą października” czy „chwilówką”, żeby tak się stało. Niech Bóg błogosławi wszystkim użytkownikom i autorom tego Forum.

Zobacz podobne wpisy:

Felin: W intencji pracy i małżeństwa Hanna: Najlepsza decyzja w moim życiu… Agnieszka: Modlitwa o pracę marzeń