Kilka Nowenn odmówiłam w intencji nawrócenia do Kościoła katolickiego mojego syna, który po pewnych kłopotach, za namową synowej znalazł się u Protestantów., oczywiście z całą rodzinką. Byli w tej wspólnocie kilkanaście lat. Ja uważałam tę wspólnotę za sektę, bo nie wolno się było przeżegnać, nie wolno było mieć w domu wizerunku Pana Jezusa ukrzyżowanego; należało mieć serce ukrzyżowane! Mówiłam o tym z synem i przyznał mi rację, jednak nadal tkwili w tej sekcie. Coś jednak zaczęło się zmieniać, bo syn prosił o modlitwę o ich nawrócenie. Planował spotkać się ze znajomym Biskupem, ale wciąż odkładał to w czasie. W pierwszym dniu odmawiania części dziękczynnej Nowenny Pompejańskiej syn znalazł się w szpitalu. Czterokończynowy niedowład, od kilku dni ogromny ból kręgosłupa. Okazało się, że to zakażenie centralnego układu nerwowego spowodowane ropniem wywołanym przez gronkowca złocistego umiejscowiony między trzecim a czwartym kręgiem. Po zoperowaniu okazało się, że rdzeń kręgowy jest bardzo zainfekowany. Upłynął miesiąc od operacji, lecz niedowład nie ustąpił. Przechodzi rehabilitację. Lekarze mówią, że do pół roku powinno wszystko ustąpić. Pocieszające jest jednak to, że syn się pojednał z Panem Bogiem, przyjął Sakrament namaszczenia chorych, przyjmuje Komunię św. i nastąpił powrót do Kościoła katolickiego. Ufam. że nastąpi z czasem powrót do sprawności fizycznej, a póki co, syn ma dużo czasu na modlitwę.

Chwała Panu i Najświętszej Królowej Różańca Świętego z Pompejów.