Modlitwę Nowenną Pompejańską rozpoczęłam zatroskana o nastoletnią córkę. Oczywiście z pewnymi obawami, czy gdzieś po drodze ze względu na mój „słomiany zapał” nie zrezygnuję. Miałam też problem z właściwym sformułowaniem intencji, do dziś czasami się nad tym zastanawiam. Jednak w kolejnych dniach podczas modlitwy coraz bardziej zdawałam sobie sprawę, że to nie jest takie istotne – przecież Matka Boża, tak dobrze zna każdego z nas, zna nasze troski i problemy i z pewnością lepiej wie, czego potrzebujemy, niż my sami.
Oczywiście główna intencja gdzieś się tam po głowie kołacze, ale często odmawiając kolejne dziesiątki różańca modlitwą obejmuję także innych. I tak naprawdę przecież o to chodzi, by do Pana Boga się zbliżyć, z nim się spotkać. O to nieustannie zabiega Maryja – by przyciągnąć mnie do swojego Syna. Czerpię siły z tej modlitwy, zawierzam Matce Bożej i otrzymuję wiele łask, o których nawet nie myślałam. Czasami dopiero po jakimś czasie uświadamiam sobie, że je otrzymałam. To napawa mnie nadzieją, pokojem i radością.
Zastanawiałam się, jak znajdę czas na odmówienie wszystkich części w ciągu dnia. Okazuje się, że to wcale nie jest problemem. Zwykle rozpoczynam nowennę w drodze do pracy, zamiast słuchać radia z puszczanym po raz kolejny „przebojem” albo paplaniem o niczym, włączam różaniec z o. Adamem Szustakiem, ściągam nogę z gazu i „jadę”. I wiecie? To jest bardzo dobrze rozpoczęty dzień :). W drodze powrotnej odmawiam kolejną część. Dzień zamykam zwykle Tajemnicami Chwalebnymi. I to jest dobrze zakończony dzień.
Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!
Medalik pompejański
Zdrapka „Nowenna pompejańska” – pomoc w modlitwie
Czy moja prośba została wysłuchana? Ze względu na niedoprecyzowanie mojej intencji, tak do końca nie wiem, bo nie wiem też, czy sama intencja jest właściwa. Wiem jednak z całą pewnością, że Matka Boża otacza córkę swoją opieką i jak tylko może chroni ją przed zagrożeniami, a przecież o to mi chodziło. Trzeba pamiętać, że Pan Bóg dał nam wolą wolę i nam jej nie odbierze, choć czasami tego byśmy chcieli w stosunku do innych. Pytanie, czy chcemy, żeby to, co robią inni było zgodne z wolą Bożą, czy naszą? Bo to jednak raczej dwie różne sprawy.
Pozdrawiam Was serdecznie, Agnieszka
Piękne ostatnie zdanie