Karolina: Pełna miłości i całkowicie zawierzając Matce Naświętszej walczę o uratowanie małżeństwa…

Nowennę Pompejańską poznałam prawie dwa lata temu; w trudnym momencie mojego życia, który dokładnie opisałam w pierwszym świadectwie (https://pompejanska.rosemaria.pl/2015/11/karolina-wielka-jest-moc-rozanca-swietego/) Od tamtego czasu odmawiam ją już chyba szósty raz; ostatnio po kilkumiesięcznej przerwie. Wszystkie intencje są podobne, takie które po ludzku są niewykonalne i wymagają interwencji Boga, przez ręce Maryi. Związane są one z trudnymi relacjami w moim małżeństwie i odejściem od Pana Boga mojego męża.

Te dwa lata są bardzo trudnym doświadczeniem zarówno dla mnie, jak i moich bliskich, którzy wspierając mnie w modlitwie walczą o powrót mojego męża i uratowanie naszego małżeństwa.

8 grudnia zakończyłam kolejną Nowennę i pod koniec jej odmawiania rozpoczęłam następną, ponieważ sytuacja życiowa- chęć wniesienia wniosku o rozwód przez mojego męża utwierdziły mnie w przekonaniu, że tylko Bóg tu może pomóc.

Zdrapka „Nowenna pompejańska” – pomoc w modlitwie

Od lat rozdajemy obrazki z pompejanką. a teraz także w formie zdrapki!

Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!

Mam dla ciebie sprawdzoną propozycję: możesz wraz z nami rozpowszechniać nowennę nie do odparcia! Przygotowaliśmy bezpłatne pakiety z obrazkami i modlitwą. To świetna okazja, by nieść…

Medalik pompejański

Przywiozłem trochę medalików z Pompejów i wciąż są one dostępne za kilka złotych!

Przez te dwa lata sytuacja w naszym małżeństwie wyglądała w ten sposób, że mąż mieszkał osobno w wynajmowanym mieszkaniu, nie będąc w innym związku. Przez ten cały czas budowaliśmy jakąś dziwną relację, polegającą na życiu na dwa domy. W tym wszystkim próbowała się odnaleźć nasza dorastająca córka. Mąż regularnie spędzał z nami czas, święta; wspólnie ustalaliśmy nasze priorytety do momentu, kiedy ponownie sięgnęłam po Nowennę Pompejańską, zmęczona nienaturalnym związkiem między nami. Modliłam się o jego nawrócenie. Zaczęły się zmiany w jego zachowaniu; rzadziej przyjeżdżał, dzwonił, był inny, bardziej nieobecny. W końcu doprowadziłam do rozmowy, w której mąż oznajmił mi, że będzie dążył do rozwodu, aby uleczyć tą chorą sytuację między nami. Nie wiem, czy za tym kryje się osoba trzecia… Mąż twierdzi, że nikogo nie ma. W dalszym ciągu utrzymuje poprawne stosunki z córką. Od tamtego czasu, czyli od 6 tygodni nie mamy prawie żadnego kontaktu. W tym czasie Nowennę w jego intencji zaczęła odmawiać moja mama. Nie wiem na ile nasza modlitwa działa w jego życiu. Myślę, że toczy się ogromna walka o jego duszę… Niewątpliwie mogę zaobserwować, że im więcej polecam męża w modlitwie, tym trudniejsze są nasze relacje. Sytuacja zdecydowanie się pogorszyła, kiedy poinformowałam go, iż nie wyrażam zgody na rozwód, ze względów oczywistych dla mnie… nierozerwalność sakramentu małżeństwa w obliczu Boga i ogromne uczucie, którym go darzę.

Jeśli chodzi o działanie nowenny w moim życiu, to nie sposób opisać wszystkich ingerencji Matki Najświętszej. Moja wiara zmieniła się diametralnie. Zmieniłam całkowicie swoje podejście do Pana Boga, świata i drugiego człowieka. Zakochałam się w Chrystusie bezgranicznie; oddałam mu wszystko to, co jest dla mnie najważniejsze… Rodzinę, małżeństwo, swoje życie. Zasypiam i budzę się z różańcem w ręku i słowami na ustach „Jezu, Ty się tym zajmij!” Ufam mu, bo wiem, że z najgorszego zła jest on w stanie wyprowadzić dobro. Czuję w sobie światło Ducha Świętego, który prowadzi mnie przez życie ofiarowując przy tym mi wielki spokój, niesamowitą pokorę i pogłębia moją miłość do męża. Czasami zastanawiam się od czego to zależy, że im więcej przykrości spotyka mnie z jego strony, tym we mnie jest większy pokój i miłość. Maryja w tym czasie prowadzi mnie za rękę; czuję nieustannie jej opiekę. Na mojej drodze pojawiło się wiele osób, które odmawiają nowennę, zawierzając się Matce Najświętszej. Przypadkiem nie jest również to, że mój ostatni dzień odmawiania modlitwy przypadł 8 grudnia, w Godzinie Łaski. Zdecydowanie poprawiły się moje relacje córką, stałyśmy się sobie bardzo bliskie. Dookoła mnie jest mnóstwo życzliwych, bożych ludzi, na których mogę liczyć. Przystąpiłam do spowiedzi z całego życia, mimo tego, że regularnie korzystałam z sakramentu pokuty i pojednania poczułam taką potrzebę. Odkryłam, że do tej pory w moim życiu istniała nieprawidłowa hierarchia, że to mąż był numerem jeden, a nie On- Chrystus. Od dwóch lat jestem sama, ale nie czuję się samotna… Chrystus jest przy mnie, dźwiga ze mną mój krzyż, czasami zdarza mi się upaść bez sił i wiary na lepsze ludzkie życie, tu… na ziemi, ale On pomaga mi wstać obiecując mi życie wieczne. W chwilach trudnych, beznadziejnych pomagała mi bardzo modlitwa uniżenia. Brałam do rąk różaniec i leżąc krzyżem przed Bogiem w całkowitej pokorze i uniżeniu rozważałam różaniec. Problemy nagle stawały się odległe, a w sercu na nowo gościł pokój, bezpieczeństwo, miłość, ufność i ta wiara, że Chrystus jest moim Panem! On wie, co dla mnie jest najlepsze. Czy w jego planach jest powrót mojego męża? Nie wiem… Bezgranicznie ufam i oddaję się Jego woli.