Małgorzata: widziałam jak wiele łask otrzymali moi najbliżsi 1

O Nowennie dowiedziałam się cztery lat temu od moich sióstr. Namawiały mnie długo zanim rozpoczęłam modlitwę. Wydawało mi się to niemożliwe, aby codziennie odmówić cały różaniec.

Jednak kiedy wreszcie zaczęłam, odmawiam Nowennę nieustannie od czterech lat. Intencji nie zabraknie mi chyba do końca życia. W ciągu tych trzech lat zachęciłam wielu ludzi do odmawiania tej pięknej modlitwy. Ludzie ci z kolei przekazali ja dalej. Na własne oczy widziałam jak wiele łask otrzymali moi najbliżsi, jak działała w beznadziejnych przypadkach, w uzdrowieniach i innych tragediach ludzkich. Wiele razy modliłam się w intencji najbliższych. Postanowiłam też pomodlić się w swojej intencji. Po raz pierwszy w ubiegłym roku. Istniało wtedy ogromne ryzyko utraty pracy , którą wykonywałam już od 28 lat. Dziś wiem ,że gdyby dyrektor przeniósł mnie na stanowisko, które zaplanował dla mnie, nie miałabym już pracy. Stanowisko to zostało w tym roku zlikwidowane. Wiedziałam o tym, ze tak będzie, wiec gorliwie prosiłam Maryję o wstawiennictwo w mojej sprawie u Pana. Dzięki Nowennie nie straciłam stanowiska. Bóg postawił na mojej drodze ludzi, którzy nie dali mnie skrzywdzić..Nie napisałam wtedy świadectwa tutaj, ale „głosiłam je wszędzie”…Kolejna wysłuchana modlitwa w mojej intencji, w której modliłam się ja i moja mama, to prośba o zdrowie. Może wydać się to błahe, ale od wielu lat mam problem z waga. Zaczęłam Nowennę w tej właśnie intencji. W międzyczasie okazało się podczas przesiewowego badania kolonoskopowego, że mam 10 polipów w jednym praktycznie miejscu jelita grubego. W tym jeden duży, bo o średnicy 1 cm. Lekarz zadecydował, że usuwanie polipów w warunkach przychodni, gdzie wówczas się odbywało badanie nie jest bezpieczne i skierował mnie do szpitala. Tam miał sam dokonać usunięcia polipów w trakcie zabiegu kolpoktomii w narkozie. W dniu zabiegu nie bałam się, mimo iż wiedziałam iż dużym problemem dla mnie może być narkoza, którą źle znoszę. Kiedy lekarz wszedł na salę przed zabiegiem już po pierwszym rzucie oka na wynik poprzedniego badania, na którym były zdjęcia polipów, okazał swoje niezadowolenie, że będzie dużo roboty i że „polipy w takim miejscu..” Pamiętam zdanie, które powiedział , a które jak się później okazało było ważne. „Tyle roboty u pani będzie, a tak liczyłem na cud..” Nie wiedział wówczas jak bardzo się pomylił…Po zabiegu , kiedy mnie już wybudzono i doszłam do siebie zapytałam o to jak przebiegł zabieg. Lekarz miał dziwną minę i stwierdził, że nie miał jednak dużo pracy. Z 10 polipów, które jeszcze dwa miesiące temu były w jelicie, podczas zabiegu znalazł i usunął tylko (!) dwa dwumilimetrowe . Reszty nie było! A on sam nie bardzo wie dlaczego tak się stało i gdyby nie zdjęcie i fakt, że sam dokonywał poprzedniego zabiegu, to pomyślałby, że to jakaś pomyłka lekarska. Dopiero pod wieczór rozjaśniło mi się w głowie , że to pewnie dlatego w czasie zabiegu, kiedy na chwilę narkoza działała mniej, słyszałam jak pan doktor bardzo niecenzuralnie wypowiadał się i denerwował. Wtedy nie wiedziałam o co chodzi. Powodem był fakt, że nie mógł doszukać się tego co sam zdiagnozował i sam sfotografował przed dwoma miesiącami w moim jelicie. Teraz trzeba poczekać na wynik badań wyciętych polipów, ale mam ogromną wiarę,że będzie dobrze. Mam też w sercu wielką radość i spokój. Utwierdziłam się stokrotnie, że modlitwa działa cuda. Dziękuję Ci kochana Matko za wstawiennictwo w mojej sprawie. Trwajmy w modlitwie Nowenną Pompejańską. Chwała Panu!