Marta: śniły mi się dwa złe duchy w pobliżu mojego rodzinnego domu

Pragnę podziękować Matce Bożej za wszystkie łaski, które otrzymałam ja lub osoby, w których intencjach się modliłam. W czasie pierwszej nowenny, kiedy modliłam się w intencji pracy dla siebie

Otrzymałam łaskę poznania wielkości mojego grzechu (1 przykazanie) i łaskę uwolnienia od niego (oprócz pracy, którą dalej mam tak jak prosiłam). W takcie kolejnych nowenn modliłam się o 1) uwolnienie z czyśca mojego niedawno zmarłego wujka; w czasie tej nowenny przyśnił nie się szatan widziałam jego ciemny cień, był w kapturze na głowie i powiedział do mnie „myślą”: CHCĘ TWOJEJ DUSZY, 2) w intencji aby moja córeczka nie popadła w podobne grzechy w dzieciństwie i wczesnej młodości tak jak ja; podczas tej nowenny trafiłam „przypadkiem” na modlitwę którą odmawia się przez 12 lat na cześć tylu kropel Najświętszej krwi Pana Jezusa i są z nią zwiazane wielkie obietnice m.in. dotyczące kerwnych modlącego się; równo po 30 dniach od jej rozpoczęcia śniły mi się dwa złe duchy w pobliżu mojego rodzinnego domu jak również czarne jak smoła kruki, które, po zbliżeniu odsłoniły piękne ale zimne twarze (we śnie byłam razem z moją córeczką i zaraz obudziłam się przestraszona, 3) w intencji sił i potrzebnych łask dla mojego męża, nie dostrzegłam tu skutków mojej modlitwy, ale wiem że na pewno są 4) w intencji nawrócenia osoby, dzieki której ja się kiedyś nawróciłam, a która, o zgrozo, została świadkiem Jechowy. Byłam przekonana że nie zostanę wysłuchana; jadąc samochodem do domu przejeżdżałam koło księgarni i moją uwagę przykuł tytuł: ” Dlaczego zwątpiłaś?” Osoba ta nadal jest świadkiem Jechowy i obecnie wyjechała do Bułgarii głosić „dobrą nowinę”, 5) w intencji ratowania życia dzieci nienarodzonych zagrożonych aborcją; ta nowenna była poprzedzona ciężką walką duchową „NIE DASZ RADY”, gdyż w pracy miałam koordynować duży eksperyment (jestem pracownikiem naukowym), co w połączeniu z obowiązkami rodzinnymi powinno mnie wykonczyć fizycznie i psychicznie; o dziwo, eksperyment przebiegł „bardzo gładko”; w czasie nowenny znowu przyśnił mi się szatan jako cien w kapturze i tym razem bez słowa rzucił się na mnie, 6) w intencji mojej przyjaciółki o naturalne poczęcie dziecka; zaawansowana endometrioza, prawie nie pracujace jajniki, lekarze naciskający na in vitro, bo tylko ciąża miała zatrzymać galopującą chorobę; po inseminacji udało się, urodziła zdrową córeczkę choć ciąża to był koszmar; 13 czerwca br miało miejsce cc; w czasie tej nowenny któregoś ranka kiedy mocowałam się z pasem w samochodzie na poboczu podszedł do mnie mężczyzna który w obcym ale znanym mi języku powiedział do mnie: TY CHCESZ MNIE ZABIĆ W PIĄTEK (to była chyba środa, odstawiłam własnie męża do pracy, sama byłam w trakcie odmawiania różańca). Jak odjeżdżałam z owego miejsca to krzyczał za mną: TY WIEDŹMO! Dopiero potem zrozumiałam znaczenie tego wydarzenia, 7) w intencji mojej córeczki która spadła ze schodów i nic się jej nie stało. Nowennę tę przewrałam w Wielki Czwartek bo już nie miałam sił fizycznych, ze zmęczenia bolała mnie głowa, pokłóciłam się z teściową… ale myślę, że zostałą wysłuchana bo w Wielką Niedzielę to powrocie z kościoła moje niespełna 2-letnie dziecko które równe 2 tygodnie wcześniej po powrocie z koscioła okulało, PO PROSTU ZACZĘŁO NORMALNIE CHODZIĆ. Po krótkiej przerwie dowiedziałam się o kolejnej operacji i wycięciu okrężnicy u osoby z rodziny mojego męża i 3 dni rozmyślałam czy dam radę odmówić nowennę kolejny raz. Zaczęłam 3 maja i wytrwałam do końca. W intencji dobrej śmierci dla tej osoby. Żyje ona nadal, ale po raku prostaty, teraz raz okrężnicy… ile to potrwa…? Ta męka…? W takcie tej nowenny był taki tydzień po zakończeniu części błagalnej, kiedy wszystko szło nie tak, aż wreszcie zepsuł mi się komputer i równocześnie moja pamięć przenośna gdzie miałam wszystkie dane… Pamiętam TEN SPOKÓJ, tak jakby ktoś trzymał moje serce… normalnie straciałbym głowę. O dziwo, na drugi dzień zarówno komputer jak i pamięć przenośna działały bez zarzutu… Ostatniego dnia odmawiania nowenny mojemu mężowi śniło się, że nasze dziecko umarło… . Świadectwo to napisałam na chwałę Najświętyszej Panny, której rąbek sukni całuję w podzięce za uratowanie mnie i za wszystkie łaski od niej otrzymane, chociaż nie zawsze byłam za nie wdzięczna. Z Bogiem.