Krzysiek: przystąpiłem do Spowiedzi Generalnej

Pragnę złożyć świadectwo o łaskach jakie otrzymałem dzięki Matce Bożej poprzez odmawianie Nowenny Pompejańskiej. Choć nie wiem czemu czynię to dopiero po upływie ponad roku. Jestem żonatym mężczyzną w średnim wieku.

O samej Nowennie dowiedziałem się w kwietniu 2014 r. z Przewodnika Katolickiego, była tam krótka wzmianka i świadectwo pewnej Pani która mówiła o łaskach i dobrodziejstwach tej nowenny. Wówczas potraktowałem to z tzw.: „przymrużeniem oka”, myśląc na zasadzie „że na Różaniec i nowennę to będę miał czas jak będę w mocno starszy i mając dużo czasu będę sobie odmawiał różne modlitwy”. Wtedy nie przypuszczałem jakie błędne było moje myślenie.

Jak zacząłem odmawiać Nowennę Pompejańską ? Otóż uważałem siebie za dobrego katolika, chodzącego co niedzielę do kościoła, czasami pomagając księdzu w liturgii posługując jako starsza służba liturgiczna, do spowiedzi też chodziłem raczej regularnie, modliłem się codziennie. W głębi serca jednak narastał pewien niepokój, czułem ,ze moja wiara nie jest doskonała, że mimo praktyk religijnych to tak naprawdę jestem „technicznym katolikiem” gdzie ważna jest forma, a nie treść. Czułem wewnętrznie, że od Pana Boga i głębokiej wiary w Niego odgradza mnie jakiś mur, przeszkoda, której nie potrafię przejść. Uczucie to potęgowała frustracja, że mimo Spowiedzi Św. popełniam te same grzechy (ciężkie również), a nawet z niektórym jest mi dobrze , bo i tak mi Pan Bóg wybaczy. Popadłem w pewną rutynę i traktowałem Pana Boga jak automat na zasadzie „ja grzeszę Ty mi wybaczasz i jest dobrze”. Ale w głębi serca wiedziałem, że jest źle i to bardzo. Po wakacjach w ubiegłym roku, będąc w takim stanie popełniłem pewien grzech ciężki i całe moje dotychczasowe życie padło… Załamałem się, czułem się fatalnie, płakałem , nie potrafiłem sobie znaleźć miejsca. Ze swoim stanem maskowałem się przed żoną, aby nie zadawała pytań co? jak? dlaczego? Chodzę taki przygnębiony . Myślałem że nie ma dla mnie ratunku, w rozpaczy krzyczałem do Pana Jezusa i Matki Przenajświętszej by mi pomogli się podnieść, by coś zrobili i wtedy w gdzieś w sercu i uszach usłyszałem słowo „Różaniec, Różaniec, Różaniec”.

Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!

Mam dla ciebie sprawdzoną propozycję: możesz wraz z nami rozpowszechniać nowennę nie do odparcia! Przygotowaliśmy bezpłatne pakiety z obrazkami i modlitwą. To świetna okazja, by nieść…

Medalik pompejański

Przywiozłem trochę medalików z Pompejów i wciąż są one dostępne za kilka złotych!

Zdrapka „Nowenna pompejańska” – pomoc w modlitwie

Od lat rozdajemy obrazki z pompejanką. a teraz także w formie zdrapki!

Do tej pory odmawiałem jedną dziesiątkę w ciągu dnia, ale bez rozważania i należytego skupienia, było to raczej klepanie niż modlitwa. I zacząłem odmawiać Różaniec codziennie wieczorem jedną cześć ale znowu bez rozważań. Wstyd się przyznać ale wtedy nie znałem, a właściwie zapomniałem już nazw poszczególnych tajemnic Różańca i zacząłem szukać w internecie strony o różańcu i tak „przypadkiem” natchnąłem się na tę stronę o Nowennie Pompejańskiej. Przeczytałem instrukcję odmawiania ale przeraziła mnie ilość dni, aż 54, pomyślałem nie dam rady, ale znowu przychodziła uporczywa myśl i słowa „Zacznij nowennę…” a ja nadal miałem opory ale Matka Boża sobie z tym doskonale poradziła .

Zaczęły się dziać wokół mnie dziwne rzeczy. Na mą myśl ciągle przychodziła moja śp. Babcia, nie wiedziałem dlaczego tak się dzieje i o co chodzi przecież modliłem się za nią, a ona ciągle była obecna w moich myślach jakby czegoś oczekiwała ode mnie. Odpowiedź otrzymałem juz wkrótce.

Zamykając oczy, w myślach pojawiało się pewne zdarzenie z mojego życia i tak pewnej nocy miałem sen. Śniło mi się, że w ręku trzymam pewną fotografię, o dość nietypowym formacie, na tej fotografii widać tłum ludzi zgromadzonych w jakimś kościele oraz kobietę z małym chłopcem klęczącą przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Obudziłem się rano, rozmyślając o co tu chodzi i nagle olśnienie….. dotarło do mnie, że przecież ja doskonale znam tę fotografię i ją pamiętam. Kobieta, która klęczy przed Obrazem Matki Bożej to moja śp. Babcia, a ten mały chłopiec to ja. Wówczas łzy popłynęły mi do oczu i zrozumiałem. To ona (Babcia) nauczyła mnie modlitwy różańcowej, którą sama bardzo kochała i często widziałem ją modlącą się na Różańcu. Zrozumiałem, że wtedy przed tym obrazem Babcia ofiarowała mnie Matce Przenajświętszej. Zawsze mi powtarzała, że Różaniec do Matki Przenajświętszej jest wspaniałą i skuteczną modlitwą, a Matka Boża kocha wszystkich bez wyjątku i wysłuchuje próśb do niej zanoszonych. Wtedy nie miałem, już żadnych oporów 13 października zacząłem odmawiać swoją pierwszą w życiu Nowennę Pompejańską. Modliłem się za siebie o zdrowie i inne potrzebne mi łaski. I się zaczęło….

Matka Boża udzieliła mi tylu łask, na które nie zasłużyłem, a oto one: zrozumiałem że Jezus Chrystus mnie kocha, takiego jakim jestem i daje mi łaskę nawrócenia tylko ja sam muszę się otworzyć na jego działanie; otrzymałem taki pokój i radość w sercu jakiego wcześniej nigdy nie miałem; wyciszyłem się i nie irytuje się z byle powodu co wcześniej, byłoby nie do pomyślenia; podczas modlitwy Matka Boża dała mi wgląd w moje przeszłe złe uczynki, z których nie zdawałem sobie sprawy, że są grzechami, przypomniała mi sytuacje, zdarzenia i miejsca w życiu gdzie popełniłem zło, dzięki temu przystąpiłem do Spowiedzi Generalnej; moje trudne i zawiłe sprawy zaczęły się nagle prostować, na nowo pokochałem moją żonę, zobaczyłem, że mam obok siebie cudowną kochającą kobietę, którą Pan Bóg postawił na mojej drodze; stałem się bardziej cierpliwy.

Otrzymałem jeszcze jeden ważny dar od Matki Przenajświętszej, nabożeństwo do Ducha Świętego, zrozumiałem (na tyle ile było mi dane) kim dla Kościoła i dla mnie jest Duch Święty. Wcześniej źle i niepoważnie traktowałem tę Trzecią Osobę Trójcy Świętej, a osoby, które miały nabożeństwo do Ducha Świętego uważałem za sekciarzy. Dziś każdy dzień rozpoczynam modlitwą do Ducha Świętego i proszę go o przebaczenie za moje postępowanie.

Co do trudności przy odmawianiu modlitwy, to owszem jak większość tu piszących miałem trudności takie jak: brak skupienia, złe i wulgarne myśli, w myślach kołatały się wyzwiska w stronę Matki Bożej. Pewnego razu tak się tym przeraziłem, że musiałem na chwilę przerwać modlitwę. Później podczas spowiedzi opowiedziałem to mojemu spowiednikowi, który mnie uspokoił, że to zły (specjalnie z małej litery) się wścieka. Przed rozpoczęciem Nowenny poproszę o pomoc Ducha Świętego, św. Michała Archanioła i swojego Anioła Stróża, zwracam się też do św. Jana Pawła II i św. Ojca Pio. Jeśli przywołacie takich obrońców to zły nie będzie Wam przeszkadzał w nabożeństwie do Matki Bożej to naprawdę pomaga.

Odmawianie Nowenny to cudowny czas w ciągu dnia, nagle okazuje się że na wszystko jest czas, którego wcześniej brakowało. Choć wiem, że czasami brakuje skupienia to po prostu nie odmawiając Różańca w ciągu dnia czegoś mi brakuje. Ta modlitwa naprawdę uzależnia. Moją drugą Nowennę odmawiałem w intencji bliskiej mi osoby, Matka Boża mnie wysłuchała w taki sposób, że byłem zaskoczony, bo znowu nie spodziewałem się tylu łask. Teraz odmawiam już swoją trzecią Nowennę Pompejańską, czy intencja o nawrócenie osób z mojej rodziny będzie wysłuchana wierzę, że tak się stanie i Matka Boża mnie wysłucha – choć wiem, że po ludzku to bardzo trudne i prawie nie możliwe ale ja ufam Bogu i Matce Przenajświętszej. Niedawno skończyłem odmawiać czwartą Nowennę, na pewno o niej też napisze świadectwo.

Jeśli macie opory przed odmawianiem Różańca Świętego to nie wahajcie się , zacznijcie i nie zrażajcie się niepowodzeniami na początku Nowenny jeśli się pojawią. Nasze życie to droga do Boga, jest to trudna droga dla każdego z nas ale odmawiając Różaniec do Matki Bożej ta droga stanie się łatwiejsza bo Ona zawsze nam pomoże.