Karolina: Wielka jest moc różańca świętego…

Prawdą jest, że Pan Bóg daje człowiekowi tyle cierpienia, ile jest on w stanie wytrzymać… Teraz, z perspektywy czasu patrzę na to, co mnie spotkało 10 miesięcy temu zupełnie inaczej, przez pryzmat miłości do Pana Boga i Matki Przenajświętszej. Widzę, że moje cierpienie miało sens…

Moje świadectwo dotyczy łaski, której dostąpiłam za sprawą Nowenny Pompejańskiej. Obecnie odmawiam część dziękczynną trzeciej już nowenny i z każdym kolejnym dniem czuję jak moja wiara się powiększa, jak uzależniające jest dla mnie odmawianie różańca. Dzień bez modlitwy różańcowej jest dla mnie dniem niepełnym, pozbawionym radości i sensu. Na nowennę pompejańską natrafiłam w Internecie, szukając pomocy w modlitwie, kiedy odszedł ode mnie mąż. Pamiętam te dni przed… Spakowana torba męża, jego pusty wzrok i wiele gorzkich słów wypowiedzianych z jego ust bez żadnych emocji. W mojej głowie pozostał niepokój i ogromny ból, rozdarte na kawałki serce… Mimo tego. że została ze mną nasza dwunastoletnia córka, którą mocno kocham, nie widziałam wówczas sensu istnienia… Dla mnie życie skończyło się tego dnia… Moi bliscy wspierali mnie modlitwą. Pierwsze dni były krytyczne, nie mogłam się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Potrafiłam przeleżeć całe dnie na podłodze, otumaniona środkami uspokajającymi i zalana łzami. Doszłam po kilku dniach do etapu, kiedy zrozumiałam, że zwyczajnie, „po ludzku” nie jestem w stanie uleczyć mojego małżeństwa. Zaczęłam rozmawiać z Panem Bogiem. Zawsze byłam osobą wierzącą, jednak od tamtego momentu moja wiara ewoluowała, stała się silniejsza. Znalazłam ukojenie w modlitwie. Zawsze prosząc w intencji uleczenia mojego małżeństwa i nawrócenia męża, który od kilku lat odwrócił się od Pana Boga otrzymywałam wewnętrzną siłę, aby sprostać zaistniałej sytuacji. Nauczyłam się cierpliwości. Każda modlitwa w tej intencji dawała mi pewność, że taka była wola Pana Boga. Może to małżeństwo było zbyt jałowe, może w ten sposób Pan Bóg dał mi do zrozumienia, że wymaga ono oczyszczenia, uzdrowienia. Od momentu odejścia mąż utrzymywał regularnie kontakty z naszą córką. Starał się, aby jak najłagodniej przeżyła ona nasze rozstanie. Nie czuł jednak potrzeby spotykania się ze mną. I tak mijały tygodnie… Czekałam cierpliwie na jego powrót, pogrążałam się w modlitwie i nauczyłam się nie próbować szukać odpowiedzi „dlaczego to wszystko?”. W końcu podczas poszukiwań kolejnych modlitw, które dodałyby mi potrzebnej siły natrafiłam na Nowennę Pompejańską. Oczywiście miałam wątpliwości czy podołam, czy wytrwam… Jak się później okazało zupełnie niepotrzebnie… Wiele łask otrzymałam za pośrednictwem tej nowenny. Matka Przenajświętsza ofiarowała mi dar ogromnej cierpliwości, dar wiary w moc sakramentu małżeństwa, pomogła mi spojrzeć na mojego męża z innej perspektywy; zaczęłam dostrzegać w nim człowieka chorego, nieszczęśliwego i samotnego. Ja miałam córkę, która była ze mną, która nie potrafiła wybaczyć tacie, że nas zostawił, że nie jest już z nami. Zaczęła się od niego odsuwać. Ze mną byli bliscy, rodzina, przyjaciele i Ona, Matka Przenajświętsza i Jej Syn a nasz Pan, Jezus Chrystus. Odejście męża tylko uzmysłowiło mi jak bardzo go kocham. Od momentu odmawiania Nowenny mąż coraz częściej kontaktował się ze mną, cały czas troszczył się o nas, zaczął przyjeżdżać co drugi dzień. Zaczęliśmy rozmawiać, ustalać wspólne priorytety wychowawcze, budować nasze relacje od nowa. Mąż udał się do specjalistów, którzy pomogli mu uporać się z jego problemami zdrowotnymi. Z czasem zaczęły się poprawiać jego relacje z córką. Nie było momentu, w którym pragnęłabym rozwodu, nie mam do niego żalu, moje serce jest przepełnione miłością do niego. Mąż jeszcze nie wrócił, mamy ze sobą bardzo dobre kontakty; nauczyliśmy się być przede wszystkim przyjaciółmi. Dostrzegam w nim również pozytywne zmiany dotyczące jego wiary. Nie naciskam. Zostawiam ten problem pod drzewem Krzyża Chrystusowego i powierzam Matce Przenajświętszej. Wiem, że otrzymam to o co proszę, jeśli tylko jest taka wola naszego Boga. Nowenna Pompejańska uzdrowiła moje relacje z mężem. Jego sprawa jest bardzo skomplikowana i wymaga wielu modlitw o uwolnienie. Jednak moja wiara, miłość i moc naszego sakramentu małżeństwa daje mi pewność, że będziemy znów razem. Rozszerzam wśród bliskich i znajomych cudowną moc Nowenny Pompejańskiej. Matka Przenajświętsza nie pozostaje obojętna na nasze prośby, modlitwę i cierpienie; udziela wielu łask jeśli tylko są one zgodne z wolą naszego Ojca…